Informacja o naszej redakcjiInformacja o CRI
China Radio International
Wiadomości z Chin
Wiadomości z
      Zagranicy
Gospodarka
Kultura
Nauka i Technika
Sport
Ciekawostki
Nasze propozycje

Informacje o Chinach

Podróże po Chinach

Mniejszości

Przysłowia chińskie 

Sport

Chińska Kuchnia
(GMT+08:00) 2004-02-16 16:07:47    
Świątynia Białego Obłoku

CRI
Taoistyczna świątynia Białego Obłoku, po chińsku zwana Baiyunguan, zajmująca powierzchnię 4.6 ha, jest największą tego typu świątynią w półncnych Chinach, a także najważniejszą dla jednej z dwóch sekt tego wyznania-sekty Quanzhen. Od 13 wieku naszej ery pełni ona funkcję centrum taoizmu w tej części kraju.



Spośród kilku głównych religii, które wciąż mają swoich wyznawców w Chinach tj.: buddyzmu, chrześcijaństwa, islamu i taoizmu, tylko o tej ostatniej można powiedzieć, że jest rdzennie chińska. Taoizm narodził się około 1800 lat temu z połączenia filozofii Laozi, pradawnego szamanizmu i praktyk służących osiąganiu długowieczności. Interesowali się nim wyjątkowo pierwszy cesarz i założyciel dynastii Qin /3 wiek przed naszą erą/ oraz władcy zachodniej dynastii Han /3 wiek naszej ery/.

Głównym bóstwem tej religii został twórca filozofii taoistycznej Laozi, mędrzec, który żył ponoć w okresie Wiosen i Jesieni tj. Około 5 wieku przed naszą erą.Czy była to istotnie postać historyczna uczeni spierają się do dziś.

Współcześni taoisści wierzą, że "tao" tłumaczone często na język europejskie jako "droga" jest wszechobejmujące i wieczne i rządzi eszechświatem. Niektórzy utożsamiają je z bliskim filozofiom europejskim absolutem. Taoisci wierzą z długowieczność i możliwość zjednoczenia z tao poprzez specjalne praktyki medytacyjne.

W 12 wieku naszej ery jednolity do tej pory taoizm rozpadł się na dwie sekty-Quanzhen i Zhengyi. Mnisi należący do sekty Quanzhen, co znaczy "całkowita szczerość", mieszkają w świątyniach, pozostają w celibacie i są ścisłymi wegetarianinami. Ubierają się w czarne lub niebieskie szaty, szmaciane buty i białe owijacze. Nie obcinają włosów, lecz wiążą je w węzeł na czubku głowy.

Mnisi z sekty Zhenyi, co znaczy "jedyna prawdziwa", mieszkają w domach i ubierają się, jak zwykli ludzie. Mogą się także żenić i mieć dzieci. W ich posiłkach nie brakuje ani mięsa ani wina.

Sekta Quanzhen powstała w roku 1167. Jej założycielem był Wang Chongyang. W roku 1224 Czengjishan zlecił jednemu z uczniów Wanga-Qu Changchu przejęcie kontroli nad sprawami wszystkich taoistów w całych Chinach. W tym czasie świątynia Baiyunguan stała się najbardziej wpływowym centrum tego wyznania w północnej części kraju.Obecna swą nazwę uzyskała w roku 1706 po przebudowie. Teren, na którym się znajduje podzielony jest na wiele dziedzińców rozmieszczonych równolegle wzdłuż trzech osi północ-południe. W tylniej części znajduje się wspaniały ogród.

Na osi centralnej wybudowano pawilony-świątynie poświęcone głównym bóstwom i twórcom taoizmu. Najsłynniejszy z nich to pawilon Yuanjun-siedziba 3 Bodiń: pomagających kobietom w urodzeniu synów, a dzieciom w pokonaniu ospy i chorób oczu. Przez wieki niezliczona liczba kobiet paliła tutaj kadzidełka i zanosiła pokłony przedkładając bóstwom swe prośby.



Taoiści komponowali także swą własną oryginalną muzykę, wprowadzali udoskonalenia do sztuk walki, ćwiczyli Taijiquan, przyczyniali się do rozwoju medycyny. Poświęcają się alchemii, której celem było wynalezienie eliksiru nieśmiertelności, często dokonywali wynalazków. W ten sposób wynaleziono m.in. proch-jeden z czterech wielkich wynalazków chińskich.
Pawilony świętyni wypełnione są unikalnymi starożytnymi księgami, malowidłami, rzeźbami, instrumentami muzycznymi-bezcennymi dla współczesnej nauki. W zachodniej części ogrodu znajduje się Chińska Szkoła Taoistyczna, założona w 1990 roku. Druga podobna placówka znajduje się w Shanghaju.

Uczniowie w wieku od 18 do 30 lat, przybywają tutaj z taoistycznych świątyń całego kraju i po zdaniu egzaminów wstępnych przechodzą 2-letni kurs obejmujący historię taoizmu, klasycznego języka chińskiego, a także języka angielskiego, prawa, księgowości i zarządzania. Wraz ze zmieniającymi się egzami, oni także muszą uczyć się rzeczy nowych.

Stałych mieszkańców święgyni białego Obłoku jest około 60. Pochodzą z zakazów doktryny obowiązującej w sekcie Quanzhen. Wstają o świcie, uprzątają teren świuątyni, ćwiczą sztuki walki, recytują wersety ze świątych ksiąg. Na spoczynek udają się o 21:30.

Co roku z okazji najważniejszych święt np. Święta wiosny organizują jarmarki. Wstęp na teren świętyni, nako na teren obiektu zabytkowego, jest odpłatny. Bilety i dochody ze sprzedaży upominków pomagają utrzymać świętynię w dobrym stanie.