Ze wspaniałego Pałacu Letniego, nazywanego w Chinach „Ogrodem Ogrodów", pozostało bardzo niewiele. Dzieła zniszczenia dokonały siły interwencyjne ośmiu mocarstw kolonialnych, które plądrowały Pekin i okolice w roku 1900, a także miejscowi szabrownicy. Dziś na terenie dawnego Ogrodu Doskonałości i Blasku oglądać można jedynie ruiny budynków w stylu europejskim, które zbudowane były z kamienia – po setkach pawilonów w stylu chińskim nie zostało praktycznie nic, gdyż jako budowle drewniane pochłonięte zostały przez ogień (tu i ówdzie zachowały się najwyżej kamienne podmurówki).

Chociaż zniszczenie Yuan Ming Yuanu starano się przedstawić jako uzasadniony akt odwetu, który godzić miał jedynie w dwór cesarski, a nie Chińczyków jako takich, działania brytyjsko-francuskich oddziałów wywołały oburzenie, i to nie tylko w Chinach. Victor Hugo, komentując splądrowanie i zburzenie Pałacu Letniego, określił Francję i Wielką Brytanię jako „dwóch bandytów".

Po zniszczeniu Pałacu Letniego dwór cesarski skapitulował i zgodził się na ratyfikację nierównoprawnych traktatów. Dynastia Qingą staczała się po równi pochyłej, aby ostatecznie upaść nieco ponad sto lat po śmierci wielkiego Qianlonga. Budowa olśniewającego Pałacu Letniego okazała się zatem ostatnim rozbłyskiem gasnącej gwiazdy qingowskiego imperium. Zniszczenie Yuan Ming Yuanu stanowiło symboliczną zapowiedź jej ostatecznego kresu, który przyszedł pięć dekad później.
1 2 3 4 5