Wioska Liangjiahe (cześć4)
2018-07-04 16:09:07 CRI

W styczniu 1974 roku panowała sroga zima. Mieszkańcy wioski Liangjiahe zaczęli przygotowywać się do nadchodzącego Świeta Wiosny.

Xi Jinping, jako sekretarz partyjny w wiejskiej brygadzie, zastanawiał się co zrobić by zmienić sytuację w regionie. Dwa teksty zamieszczone na łamach dziennika "Renminribao" dotyczące szybkiego rozwoju wydobycia złóż metanu w prowincji Sichuan przykuły jego uwagę. Zaczął zastanawiać się czy możliwe jest wykorzystanie metanu do stworzenia systemu gazowego potrzebnego do oświetlenia wioski.

Mieszkańcy Liangjiahe mieli poważne kłopot z dostawą energii, musieli jechać kilkadziesiąt kilometrów by kupić węgiel. Dlatego masowo wycinali oni drzewa na opał, co powodowało poważną erozję gleby i utrudniało rozwój rolnictwa. Dostawa metanu mogła zmienić warunki życia mieszkańców, a także wplynąć na produkcję rolną. Metan okazał się kluczem do rozwiązania problemów życia na wsi.

Xi miał wąptpliwości czy jest szansa aby metan z prowincją Sichuan mógł być dostarczony do rejonu Shan'bei. Dlatego postanowił osobiście pojechać do prowincji Sichuan, by znaleźć odpowiedź na to pytanie. Pieszo udał się 20 km do powiatowego kierownictwa partyjnego przedstawiając swój zamysł, otrzymał zgodę i tuż po Święcie Wiosny wraz z trzema kolegami pojechał do prowincji Sichuan.

Yang Chao pracował przez 8 lat w rejonie Yan'an, gdzie kierował grupą rozwoju wydobycia metanu w prowincji Sichuan. Przedstawił on Xi Jinpingowi oraz jego towarzyszom sytuację, wskazał działania, ktore miały miejsce na peryferiach miasta Chengdu, skeirował do instytucji, które badały własciwości gazu. Po powrocie z prowincji Sichuan Xi Jinping postanowił rozwijać sieć przesyłu metanu w Liangjiahe.

Pojawiły się problemy... W rejonie Liangjiahe gleba jest bardzo sypka i trudno na niej wybudować zbiornik gazu. Zbyt wąskie drogi utrudniają przewóz materiałów budowlanych, domy w wiosce są bardzo rozrzucone, więc trudno będzie dotrzec do nich z siecią...

Xi Jinping zdecydował, że należy przenieść bloki kamienne z wioski Qianmagou oddalonej o 7,5 km do Liangjiahe, aby mieć materiał niezbędny pod budowę zbiornika. Ponadto doprowadzono do uruchomienia zakładu produkcji wapnia.

Pojawiały się głosy niezgody... Jeden z mieszkańców miał powiedzieć do Xi Jinpinga: „Nie powinieneś pracować nad tym projektem. Klimat w prowincji Sichuan jest ciepły, a w powiecie Yanchuan jest zimny, dlatego nie może tu powstać zbiornik metanu. Na północ od pasma górskiego Qinling jest to niemożliwe." Xi wiedział, że tylko budowa sieci gazowej może przekonać mieszkańców wioski.

W połowie lipca 1974 roku zbiornik metanu o pojemności 8 metrów sześciennych został zbudowany. Jednak nie był to powód do radości dla Xi Jinpinga, gdyż w rurociagu nie było gazu. Okazało się, że rura przesyłowa została zatkana. Xi samodzielnie odetkał przewód, w którym zaczął płynąć gaz. Potarł zapałkę o draskę i włączył palnik. Na kuchence gazowej zapłonął ogień.

Informacja o budowie zbiornika metanu szybko rozpowszechniła się po wioskach, komunach ludowych i powiatach. Ludzie z różnych stron przybyli do Liangjiahe, by na własne oczy zobaczyć ogień... Wzbudzilo to entuzjazm i myśl o tym, że sieć przesyłowa może się rozbudować.

Sukces budowy zbiornika metanu zwrócił uwagę komitetów partyjnych w obwodzie Yan'an i powiecie Yanchuan. Opracowano plan budowy podobnych urządzeń w calym powiecie do 1977 roku, a także wysłano oficjalną delegację do prowincji Sichuan w celu zdobycia doświadczeń w rozwoju metanu.

Podczas pobytu w prowincji Sichuan Xi Jinping miał wiele okazji by zapoznać się z różnymi aspektami życia mieszkańców. Jego kolega z Pekinu He Yingui wspominał, że Xi był osobą, która oczekiwała by słowa zamieniać w czyny.

Po powrocie delegacji do Yanchuan komitet partyjny powiatu podjął decyzję o rozwoju sieci przysyłu metanu . Zorganizowano szkolenie, podczas którego Xi pełnił funkcję głównego wykładowcy technicznego.

Wykorzystano nowe technologie przy budowie sieci. Z powodu braku kamieni potrzebnych do budowy zbiorników, mieszkańcy wykorzystali glebę i cement. Obniżyło to koszty budowy każdego ze zbiorników z 40 do 30 juanów. Do sierpnia 1975 roku w Liangjiahe zbudowano w sumie 34 zbiorniki metanu, co oznaczało że 43 rodziny w wiosce zaczęły korzystać z gazu metanowego do gotowania i oświetlania.

Budowa zbiorników metanu w wiosce Liangjiahe to ważne doświadczenie w życiu Xi Jinpinga. 15 lat później, kiedy Xi był sekretarzem partyjnym w obwodzie Ningde prowincji Fujian, wspomnił: „Kiedy pracowałem w wiosce Liangjiahe prowadziłem budowę zbiorników i sieci przesyłowej matanu. Wtedy dowiedziałem się jak ważne są osiagnięcia naukowo-techniczne. Każda rodzina mogła korzystać z gazu, nie potrzebowano już drewna na opał, ani ropy do oświetlenia domów. Pamiętam radość mieszkańców. Praktyka udowodniła, że kto podnosi poziom naukowo-techniczny, ten może rozwiązać życiowe problemy i cieszy się aprobatą wśród ludzi."

Po 30 latach kiedy Xi Jinping został sekretarzem partyjnym w prowincji Zhejiang, pojechał z wizytą do powiatu Chun'an. Miał on wówczas okazję zobaczyć zbiorniki metanu w wiosce Xiajiang. Zażartował, że jest on „specjalistą" od sieci gazowniczych.

W Liangjiahe już dawno podłączono prąd do domów, jednak mieszkańcy zachowali pierwszy zbudowany pod kierownictwem Xi Jinpinga zbiornik metanu jako symbol i fragment historii.

Zobacz także
Polecamy
China Radio International.CRI. All Rights Reserved.
16A Shijingshan Road, Beijing, China