Niedawno gazeta New York Times opublikowała wywiad z Brucem Aylwardem, starszym doradcą sekretarza generalnego Światowej Organizacji Zdrowia. Aylward szczerze opisał swoją 9-dniową inspekcję epidemii w Chinach i opowiadał o niektórych środkach zapobiegania i kontroli epidemii podjętych przez Chiny, takich jak kwarantanna w domu, „zamknięcie miasta" i zamknięcie szkół. W rezultacie dziennikarz gazety wymyślił kilka zdań na końcu wywiadu: „Czy to nie jest niemożliwe w Stanach Zjednoczonych?" „Czy Chiny mogą to zrobić, ponieważ to jest kraj despotyczny?"

W gruncie rzeczy, za tą psychologią zazdrosną niektórych Amerykanów stoi „pełna arogancja"wobec demokracji w stylu zachodnim oraz skrajne uprzedzenia i ignorancja wobec systemu chińskiego. Oni wykorzystują uprzedzenia ideologiczne jako narzędzie do szkalowania osiągnięć Chin w zakresie zapobiegania epidemii.

Tak zwana „demokracja" i „despotyzm" są pułapkami słowami zaprojektowanymi przez Zachód, które próbują stłumić pod względem ideologii krajów odmiennych niż zachodnie systemy demokratyczne,by zajmować tak zwaną wyższość moralną. Demokracja socjalistyczna o specyfice chińskiej koncentruje się na ochronie podstawowych interesów obywateli, co zgromadziło potężną siłę na rzecz rozwoju i postępu społecznego w celu sprostania wyzwaniom kryzysu.

Obecne zapobieganie i kontrola epidemii w Chinach w pełni to odzwierciedla. Jako kraj, który jako pierwszy odkrył epidemię, Chiny zawsze stawiają na pierwszym miejscu życie i zdrowie obywateli i odgrały rolę w systemie narodowym. Dzięki wspólnym wysiłkom 1,4 miliarda ludności, szukają sposobów na uratowanie życia. W ciągu ponad miesiąca Chiny były w stanie skutecznie kontrolować epidemię i wniosły ważny wkład w globalną sprawę zdrowia publicznego.

Na konferencji prasowej, która odbyła się 5 marca WHO, sekretarz generalny WHO Tedros Adhanom Ghebreyesus po raz kolejny powiedział, że środki podjęte przez Chiny odzwierciedlają zalety polityki. Powiedział, że po wizycie w Pekinie zauważył, jak przewodniczący Chin Xi Jinping kieruje pracami w zakresie zapobiegania i kontroli epidemii, mobilizując cały rząd i całe społeczeństwo, aby każdy bierze na siebie odpowiedzialność za epidemię.

Jednocześnie coraz więcej osób w społeczności międzynarodowej dokonuje obiektywnych ocen zapobiegania i kontroli epidemii w Chinach. Na przykład amerykańska pisarka polityczna Sara Flounders niedawno napisała, że chińskie środki na rzecz walki z epidemią podkreślają zalety socjalizmu. Kiedy nadchodzi kryzys, Chiny są w stanie podejmować decyzje, które nie są zdominowane przez kapitalistyczne zyski.

Dzisiaj cały świat obserwuje: dlaczego Chiny mogą podjąć zdecydowane działania zapobiegawcze i kontrolne, ale niektóre kraje, które czują się bardzo dobrze, nie potrafią. Zasadniczo jest to różnica między dobrym a złym zarządzaniem,a także różnica między odpowiedzialnym dużym państwem a krajem dążącym do własnego pierwszeństwa.