Po wybuchu epidemii koronawirusa, dwie główne potęgi po obu stronach Pacyfiku wykazały bardzo różne postawy w zapobieganiu i kontroli choroby.

Po ciężkiej pracy trwającej ponad miesiąc, Chiny skutecznie zaczęły kontrolować epidemię. Dane pokazują, że w poniedziałek liczba nowo zdiagnozowanych przypadków w Wuhanie spadła po raz pierwszy poniżej 20. W prowincji Hubei, z wyjątkiem Wuhanu, nie ma nowych potwierdzonych przypadków przez 5 kolejnych dni. W innych prowincjach, poza Hubei, nie było żadnych nowych potwierdzonych miejscowo przypadków przez 3 kolejne dni. Jak zaznaczyła Światowa Organizacja Zdrowia w poniedziałek, epidemia w Chinach się kończy.

Jednocześnie w Stanach Zjednoczonych liczba przypadków stale rośnie. Do godziny 19:00 czasu EST w poniedziałek, w ponad 30 stanach USA odnotowano potwierdzone przypadki, w 10 stanach ogłoszono stan wyjątkowy. W sumie odnotowano co najmniej 704 potwierdzone przypadki zachorowań i 26 zgony.

Jako jeden z najbardziej rozwiniętych krajów na świecie pod względem poziomu medycznego, sytuacja zapobiegania i kontroli epidemii w Stanach Zjednoczonych nie powinna być taka. Widocznie rząd USA „zwolnił o pół taktu", w kwestii prognozowania oraz reakcji na epidemię. Były asystent Sekretarza Stanu USA do spraw Azji i Pacyfiku Kurt Campbell stwierdził, że „niezwykle surowe chińskie środki przeciwko epidemii dały nam dużo czasu, ale nie jestem pewny, czy skutecznie wykorzystaliśmy ten czas."

Oprócz stracenia „okna" w zapobieganiu epidemii, w USA pojawiło się również wiele problemów w udostępnianiu danych dotyczących choroby, zapewnieniu materiałów medycznych i dystrybucji zasobów w sytuacjach awaryjnych.

W obliczu faktów, zachodnie media, które skrytykowały chińskie środki zapobiegania epidemii, obniżyły swój ton, a nawet zaczęły krytykować rząd USA za marnowanie czasu, który powiem być wykorzystany na kontrolowanie rozprzestrzeniania się koronawirusa. Na przykład gazeta „The New York Times" zwróciła uwagę, że reakcja rządu USA na koronawirus nie była przejrzysta w udostępnieniu informacji, ale była propagandą polityczną, bez dowództwa i z niską efektywnością.

Niektórzy zachodni obserwatorzy zastanawiają się: jeśli Chiny mogą to zrobić, dlaczego Stany Zjednoczone tego nie robią?

Bruce Aylward, doradca sekretarza generalnego WHO, powiedział, że wiele osób pytało się go: „jak to zrobiły Chiny? Co powinniśmy zrobić?" Odpowiedział: „Chińskie środki w walce z epidemią powinny być powielane, ale wymaga to szybkości, pieniędzy, wyobraźni i odwagi politycznej".

W obliczu ryzyka nieustannego rozprzestrzeniania się epidemii nie wiadomo, czy Stany Zjednoczone mogą wykazać się taką wyobraźnią i odwagą w przyszłości?