"Mimo poparcia rządu za wkłąd w rozwój niematerialnego dziedzictwa kulturowego, wielu technologiom tybetańskim grozi zniknięcie, choć władze zachecają sukcesorów do kontynuowania opanowanych przez nich technologii i udzielają im pomocy pieniężnej - do tego należy również "metoda rafinowania rtęci" i astrologia tybetańska. W medycynie tybetańskiej była też "metoda leczenia kijem", która już zaginęła. W związku z tym ostatnio złożyłem podanie o wpisanie tej metody na listę państwowego niematerialnego dziedzictwa kulturowego, w tym celu zacząłem też zbierać materiały i technologię".
W ostatnich latach medycyna tybetańska zwraca na siebie uwagę w wielu krajach. Nima był wiele razy zapraszany do przedstawienia teorii rozwoju medycyny i farmacji tybetańskiej w krajach afrykańskich i latynoamerykańskich. Omawiając perspektywę jej rozwoju na arenie międzynarodowej Nima zaznaczył, że ma obawy o pojawienie się problemów na jakie napotyka medycyna chińska obecnie.
"Wiele krajów ma bardziej nowoczesne środki naukowo-techniczne. To nasza słaba strona więc cudzoziemcy mogliby przybywać do nas po naukę medycyny tybetańskiej, a później mogliby eksploatować ją za pomocą nowoczesnej techniki. My wytwarzamy preparaty tracycyjną formą, to wielka strata."
Nima Ciren jest bardzo zadowolony z sukcesów osiągniętych w kształceniu studentów w zakresie medycyny tybeńskiej. W 1951 roku w Tybecie tylko 80 osób rocznie kończyło wyższe studia medycyny tybetańskiej. Obecnie co roku z Akademii Medycyny Tybetańskiej wychodzi kilkuset absolwentów. Nima dodaje: "Obecnie mam 4 doktorantów, 5-6 magistrów, a do chwili obecnej 4700 osób ukończyło studia w Akademii Medycyny Tybetańskiej. Mimo, że nie prowadziłem nauczania indywidualnego, wszyscy oni są moimi praktykantami, moimi studentami."
Udokumentowana historia medycyny tybetańskiej trwa dwa tysiące lat. Thangka, która odzwierciedla medycynę tybetańską, ma ponad 300 lat historii. Rektor Nima Ciren ma ważne zadania: organizowania pracowników do pracy nad Thangk; zorganizowanie zbierania i uzupełnienia różnych zagubionych dokumentów medycyny tybetańskiej; powołanie ośrodka starożytnych książek i dokumentów medycyny tybetańskiej; powołanie ośrodka próbek eksperymentalnych farmacji tybetańskiej oraz ośrodka próbek ziół wyżynnych.
Nima ma też nadzieję, że medycyna i farmacja tybetańska będzie ulegać dalszemu rozwojowi w różnych formach.
