Informacje ogólne

Stolica: Madryt

Powierzchnia: 504,8 tys. km2

Ludność: 39,3 mln mieszk. (1997)

Języki urzędowe: hiszpański, w kilku regionach równorzędnie kataloński, baskijski, galisyjski

Jednostka monetarna: peseta

Święto narodowe: 12 października (odkrycie Ameryki 1492)

Podział administracyjny: 17 regionów autonomicznych, skupiających 50 prowincji

Granica: z Portugalią, Francją, Andorą, Gibraltarem oraz Marokiem

Informacje polityczne

Głowa państwa: Alfonso Carlos Victor Juan Maria de Borbón y Borbón

Szef rządu: José Maria Aznar

Izba wyższa parlamentu: Senat (Senado)

Izba niższa parlamentu: Kongres Deputowanych (Congreso de los Diputados)

Partie: Partia Ludowa (PP) -- 183, Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) -- 125, Konwergencja i Związek (CiU) -- 15, Zjednoczona Lewica (IU) -- 8, Baskijska Partia Nacjonalistyczna (PNV) -- 7, Koalicja Kanaryjska (CC) -- 4, Galicyjski Blok Nacjonalistyczny (BNG) -- 3, Eusko Alkartasuna (EA) -- 1, inne -- 3

LUDNOŚĆ. Liczbą ludności Hiszpania jest zbliżona do liczby ludności Polski. Kraj wielonarodowościowy -- Hiszpanie 73% ludności, Katalończycy 18%, Galisyjczycy 6%, Baskowie 1,5%. Około 75% ludności posługuje się językiem kastylijskim (hiszp.); językami o dużym zasięgu są kataloński (Katalonia, Walencja, Baleary), baskijski (Baskonia, Nawarra), oraz galisyjski (Galicia). Wyznania: katolicy 97%, protestanci 0,4%, pozostałe 2,6%. Nierównomierność rozmieszczenia ludności pogłębia się, zwiększa się koncentracja ludności na wybrzeżach, zwł. śródziemnomor., natomiast stopniowo wyludnia się wnętrze kraju; najwyższe wskaźniki gęstości zaludnienia na 1 km2 charakteryzują prowincje w Baskonii (Vizcaya 519 osób, Guipúzcoa 339 osób), Katalonii i Walencji oraz W. Kanaryjskie, natomiast najniższe -- prowincje w Aragonii (Teruel 10 osób, Huesca 13 osób) i Kastylii-León (Soria 9 osób). Ponad 75% ludności mieszka w miastach; największe m.: Madryt (3,1 mln, 1990), Barcelona (1,7 mln), Walencja (758 tys.), Sewilla (678 tys.), Saragossa (593 tys.), Málaga (560 tys.). Tempo wzrostu liczby ludności 1985?91 wynosiło 0,2% rocznie; wskaźnik przyrostu naturalnego maleje (z 12,5? -- 1965 do 1,7? -- 1990) w wyniku zmniejszania się stopy urodzeń (z 21? -- 1965 do 10,2? -- 1990). Emigracja maleje, zwiększa się natomiast imigracja, gł. z Portugalii, Afryki i Azji Pd.; liczbę pracowników cudzoziemskich szacuje się na 408 tys. (1990). Ponad 50% ludności zawodowo czynnej pracuje w usługach, 31% -- w przemyśle i budownictwie, 10% -- w rolnictwie. Kryzys gosp. lat 80. spowodował znaczną redukcję zatrudnienia w przemyśle i w konsekwencji wzrost bezrobocia; wskaźnik bezrobocia wynosi 18% (1992) -- najwyższy w Europie Zachodniej.

GOSPODARKA. Hiszpania jest zaliczana do grupy państw wysoko rozwiniętych; wartość produktu krajowego brutto (1991) wynosiła 527 mld dol. USA (przeciętne roczne tempo wzrostu 1980?91 -- 3,1%); produkt krajowy brutto wyniósł 1991 na 1 mieszk. 13 508 dol. USA -- był jednak o 20?60% niższy niż w innych krajach Europy Zach.; struktura tworzenia produktu krajowego brutto: usługi 55%, przemysł i budownictwo 40%, rolnictwo 5% (1989). W 1981?90 najbardziej dynamicznie rozwijał się sektor usług, w tym turystyka, której duże znaczenie wyraża się m.in. w kierunkach migracji wewn. -- 1981?90 najwyższe saldo migracji osiągnęły Andaluzja, Baleary, W. Kanaryjskie i Walencja, regiony skupiające najbardziej znane ośr. turystyczne. Hiszpanię charakteryzują duże dysproporcje regionalne w rozwoju gosp., najwyższy poziom osiągnęły regiony: Madryt, Katalonia, Baleary, Aragonia i La Rioja, najniższy -- Estremadura, Kastylia-La Mancha i Andaluzja. Kryzys gosp. (zwł. restrukturyzacja przemysłu) dotknął w największym stopniu regiony pn. -- Baskonię, Asturię i Kantabrię; najuboższe regiony Hiszpanii otrzymują pomoc od Wspólnoty Europejskiej. W gospodarce Hiszpanii bardzo dużą rolę odgrywa obcy kapitał, inwestycje amer., niem., fr. i bryt. doprowadziły do szybkiego uprzemysłowienia Hiszpanii (zwł. 1965?75) oraz rozbudowy bardzo nowocz. infrastruktury turystycznej.