| |
Znane krajobrazy wzdłuż Qinghajsko-tybetańskiej linii kolejowej
|
|
|
 |
 |
2006-07-12 10:36:22
CRI
|
 |
|
|
W dniu 1 lipca Qinghajsko-tybetańska linia kolejowa zostanie oddana do użytku. Turyści jadąc pociągiem będą mogli oglądać cudowne naturalne krajobrazy Prowincji Qinghai i Tybetu, a po przybyciu na Tybet będą mogli poznać religijną kulturę ludości tybetańskiej.
Miasto Xining jest górskim miastem, gdzie rozpoczyna się Qinghajsko-tybetańska linia kolejowa. Znana świątynia Taersi leży u podnóża góry Lianhua, znajdującej się w mieście Xinin. Miasto to było miejscem urodzenia założyciela sekty Gelupai, mistrza Zhonggeba i jest również centrum działalności religijnej lamaizmu w północno-zachodniej części Chin. Główny budynek tej świątynii łączy sztukę Hanów ze sztuką Tybetu.
Pociągiem będzie można bezpośrednio dojechać z miasta Xining do jeziora Qinghai leżącego w północno-wschodniej części Wyżyny Qinghajsko-tybetańskiej. Turyści mogą oglądać tu fantastyczne krajobrazy największego w Chinach jeziora słonego. Jezioro Qinghaj leży na wysokości 3260 metrów nad poziomem morza. Co roku od kwietnia do lipca na wysepce na jeziorze gromadzi się kilkaset tysięcy ptaków.
Pokonując odległość 800 kilometrów od jeziora Qinghaj turyści mogą pociągiem dojechać do nowego miasta Germu, znajdującego się na Pustyni Gobi, gdzie mogą odwiedzić największe w Chinach jezioro z którego wydobywa się sól, Carhan. Dzięki słonecznej pogodzie na rozległej powierzchni jeziora odbijają się srebrne lub niebieskie blaski. Na zachód i północ od Germu istnieje topografia Yadan, ciągnąca się przez około sto kilometrów i mająca szerokość kilkudziesięciu kilometrów. Jest ona cudem natury w zachodniej części Chin.
Region Kekexili, co znaczy w języku mongolskim "piękna dziewczyna", leży w północno-zachodniej części Wyżyny Qinghajsko-tybetańskiej, między górami Kunlun i Tanggula. Powierzchnia regionu Kekexili wynosi 83 tysiące kilometrów kwadratowych i leży on na wysokości ponad 4600 metrów nad poziomem morza. Jest to miejsce w Chinach, gdzie natura jest najbardziej chroniona. Na bezludnym Kekexili można zobaczyć antylopy.
Rzeka Tuotuo jest źródłem rzeki Jangcy. Jej źródło znajduje się na szczycie Geladandong w paśmie Tanggula i leży na wysokości 6621 metrów nad poziomem morza. Po południowo-zachodniej stronie lodowego szczytu Geladandong znajduje się góra lodowa Jianggendiru, u podnóża której znajduje 2-kilometrowy „las lodowy". W lesie tym bryły lodu przybierają różne kształty jak np. kształt bambusa, mostu, czy jeziora.
Przekraczając pociągiem ujście Tanggulashan, w północnej części Tybetu można zobaczyć rozległy step Qiangtang, które jest królestwem ptaków i rajem dla dzikich zwierząt. Na stepie znajduje się jezioro Namu Cuo. Cuo w języku tybetańskim znaczy jezioro. Wśród wielu jezior na Tybecie największym jest Namu Cuo. Namu Cuo znaczy "Jezioro Nieba" lub "Jezioro Świetliste". Jest ono słynnym świętym miejscem lamaizmu. Znajduje się ono między miasteczkiem Dangxiong, koło miasta Lhasa, a miasteczkiem Bange, w regionie Naqu. Na południowy wschód od jeziora znajduje się główny szczyt góry Tanggula, na północ od niego rozciągają się wzgórza. Jezioro Nieba wygląda jak wielkie lustro. Niebieskie niebo, zielone jezioro, biały śnieg, zielone trawy, domy górników oraz kolorowe kwiaty górskie łączą się w naturalny, wzruszający obraz.
Miasto Lhasa jest ostatnią stacją Qinghajsko-tybetańskiej linii kolejowej. Pałac Potala w Lhasie jest najwyższym na świecie pałacem. Pałac ten był dawną rezydencją dalajlamów i zbudowany został na południowo-zachodnich peryferiach Lhasy. Pałac Potala wzniesiony został na wysokości 3700 metrów nad poziomem morza. Jest jednym z architektonicznych cudów świata. Pałac ten zajmuje powierzchnię 41 hektarów, zaś licząca 13 pięter budowla ma 115 metrów wysokości. Całość zbudowana jest z kamienia i drewna.
Qinghajsko-tybetańska linia kolejowa przebiega przez wysokie mosty i wiele tunelów wykopanych w górach.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
