W dniach 17-19 grudnia 2017 r. w Pekinie odbyło się IV sympozjum think tanków na wysokim szczeblu między Chinami i krajami Europy Środkowo-Wschodniej. Uczestniczyło w nim prawie 300 urzędników, szefów think tanków oraz różni eksperci i naukowcy z Chin i 16 krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Sympozjum odbywało się pod hasłem „Współpraca: oczekiwanie w przyszłych 5 latach". Wzięło w nim udział także około 10 ekspertów i naukowców z Polski. Niektórzy z nich wygłosili przemówienie w dyskusjach panelowych, które dotyczyły takich zagadnień jak: w jaki sposób współpraca 16+1 sprzyja budowie „Pasa i Szlaku", jak pobudzać rozwój współpracy 16+1 w przyszłych 5 latach i aktywna rola współpracy 16+1 dla współpracy między Chinami i Unią Europejską.
Profesor Dominik Mierzejewski, dyrektor Centrum Spraw Azjatyckich Uniwersytetu Łódzkiego wygłosił przemówienie na temat współpracy morskiej w formacie „16+1", ponieważ w Warszawie mieści się sekretariat ds. współpracy morskiej 16+1. Chiny wspólnie z państwami 16+1 promują współpracę między Bałtykiem, Adriatykiem i Morzem Czarnym, co wpisuje się również w polską politykę zagraniczną, stanowiąc integralną jej części. Dlatego tu nie ma konfliktu interesów, a obie strony chińska i wybranych państw zainteresowanych tą współpracą mogą wspólnie coś zrobić.
Dr Justyna Szczudlik, kierownik Program Azja-Pacyfik Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych w swoim przemówieniu skupiła się na rezultatach osiągniętych przez Chiny i państwa Europy Środkowo-Wschodniej w ramach 16+1. Według niej największym sukcesem jest chyba wymiar polityczny polegający na tym, że kraje Europy Środkowo-Wschodniej stały się ważniejsze dla Chin, i w pewnym sensie przez współpracę 16+1 zwróciła na to uwagę Unia Europejska. Z drugiej strony po każdym szczycie 16+1 silnie podkreśla się, że współpraca 16+1 jest zgodna z zasadami UE i relacjami między UE a Chinami.
Dr Patrycja Pendrakowska, prezes Centrum Studiów Polska-Azja, mówiła w trakcie seminarium o wyzwaniach, które stoją przed 16+1, szczególnie w ciągu kolejnych 5 lat. Zdaniem Pendrakowskiej jednym z największych wyzwań jest to, że Europejczycy, także z Europy Środkowo-Wschodniej, powinni się zastanowić, co razem mogą zrobić i w jaki sposób mogą współpracować z Chinami, nie jako osobne kraje, tylko jako jedna grupa.
Asystent Instytutu Studiów Politycznych z Polskiej Akademii Nauk, Marta Tomczak w swojej prezentacji analizowała zachowanie chińskich przedsiębiorstw w Polsce, które zainteresowane są uczestnictwem w przetargach i projektach publicznych. Omawiała potencjalne problemy pojawiające się podczas składania dokumentów do przetargów i w czasie wykonywania projektów. Jej koleżanka, Katarzyna Golik, mówiła o zmianie regulacji dot. inwestycji zagranicznych, które mogą wpłynąć na aktywności Chin w Polsce a Polski w Chinach.
Na pytanie o najważniejsze wydarzenie w relacjach polsko-chińskich z 2017 r., większość ekspertów polskich odpowiada, że jest nim wizyta premier Szydło w Chinach na szczycie „Pasa i Szlaku" w maju. Wizyty na wysokim szczeblu mają ważne znaczenie dla zacieśnienia relacji obu krajów. Oprócz tego polscy naukowcy i eksperci także są przekonani, że dla nich najważniejsze są zmiany od powstania „współpracy 16+1" i inicjatywy „Pasa i Szlaku" polegające na wzmacnianiu wymiany kulturalnej i międzyludzkiej obu krajów. Ich zdaniem, jeszcze 10 lat temu tak intensywnego poziomu wymiany międzyludzkiej nie można było sobie wyobrazić. Takie wymiany myśli i opinii naukowców są stabilną podstawą dla współpracy 16+1.
