| |
[Komentarz] Rokowania, to najlepsza droga do rozwiązania problemu dotyczącego programu nuklearnego Iranu
|
|
|
 |
 |
2006-08-25 16:50:32
CRI
|
 |
|
We wtorek Iran dał odpowiedź na projekt sześciu państw - USA, Rosji, Chin, Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec. Potem, Rosja i Chiny wyraziły nadzieję na pokojowe rozwiązanie, drogą dyplomatyczną i w formie rokowań, irańskiego problemu nuklearnego na bazie ochrony międzynarodowego systemu nierozprzestrzeniania broni nuklearnej. Jest to też nadzieją większości krajów świata i główną opinią społeczności międzynarodowej.
Eksploatacja energii atomowej w Iranie rozpoczęła się w latach 50-tych XX wieku i cieszyła się w owym czasie poparciem USA i innych krajów zachodnich. Po przerwaniu stosunków dyplomatycznych między USA a Iranem w 1980 roku USA wielokrotnie krytykowało Iran twierdząc, że pod pretekstem "pokojowego wykorzystania energii atomowej" prowadzi on przy zamkniętych drzwiach eksploatację broni nuklearnej i dlatego uprawiało politykę zahamowania działalności nuklearnej Iranu. Irański problem nuklearny w konkretny sposób odzwierciedla konflikt między USA i innymi krajami z Iranem w zakresie interesów państwowych. W długoletnim okresie czasu Iran ostro przeciwstawiał się USA i traktował USA jako największą groźbę dla jego egzystencji i bezpieczeństwa. USA natomiast traktuje Iran jako swój największy kłopot. W tegorocznym Raporcie o strategii bezpieczeństwa USA Iran nazywano nawet pojedyńczym krajem stanowiącym największe wyzwanie dla USA.
Irański problem nuklearny to bardzo skomplikowana sprawa. Poprzez rzetelne badania w Iranie w ciągu przeszło 3 lat MAEA - Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej nie znalazła dowodów na to, że materiały nuklearne Iranu zostały zastosowane do produkcji broni nuklearnej i więc ona nie może stwierdzić, że Iran posiada nieogłoszone materiały atomowe albo prowadzi zamkniętą działalność nuklearną.
Dlatego użycie siły wobec Iranu jest niemożliwe i nie rozwiąże problemu dotyczącego programu atomowego tego kraju. Jednocześnie, sankcje gospodarcze także nie sprzyjają gruntownemu rozwiązaniu tego problemu. Jeśli USA rozpęta po wojnach w Afganistanie i Iraku nową wojnę, to nielegalność tej wojny nieuchronnie wywoła ostrą krytykę społeczności międzynarodowej, co więcej, tylko użycie sił militarnych przez USA w Iranie nieuchronnie wywoła niezwykle poważne i nie przewidywane następstwa. Iran posiada dosyć wielki wpływ na Szyitów w strefie Bliskiego Wschodu, zachowuje ścisłe więzi z Hezbollahem w Libanie, Hamasem i Jihadem Palestyny oraz innymi ekstremistycznymi organizacjami. Jeśli USA użyje siły przeciwko Iranowi, to sytuacja w całej strefie Bliskiego Wschodu pozostanie nieuchronnie bez kontroli.
Obserwatorzy są zdania, że aby wygrać wybory w listopadzie br. rząd Partii Republikańskiej musi osiągnąć postępy w sprawie programu atomowego Iranu. Jest to jeden z powodów dlaczego USA usiłuje przyspieszyć proces uchwalenia rezolucji o zastosowaniu wobec Iranu sankcji. Jednak, sankcje gospodarcze będą rapierem. Iran jest czwartym głównym producentem ropy naftowej na świecie i drugim głównym eksporterem ropy naftowej w OPEC - Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową. W wyniku wprowadzenia wobec Iranu sankcji nieuchronnie i gwałtownie wzrośnie cena ropy naftowej na międzynarodowych rynkach naftowych. Amerykańska Firma Land dała prognozę twierdząc, że jeśli dzienna dostawa ropy naftowej z Iranu zmniejszy się o 500 tysięcy baryłek, to na rynkach międzynarodowych cena ropy naftowej za baryłkę wzrośnie o 100 dolarów, co nieuchronnie wyrządzi szkody gospodarce światowej. Jest także pewne, że sankcje wobec Iranu wyrządzą poważne szkody gospodarce krajów zachodnich.
Jeśli Iran zastosuje blokadę Cieśniny Hormuz i tym przerwie drogę morską dla transportu 20% światowych dostaw ropy naftowej, to poważnie zaszkodzi to rozwojowi gospodarki światowej. Szacuje się, że jeśli taka blokada morska trwałaby 3 miesiące, to PKB ? Produkt Krajowy Brutto USA spadnie o 4% - 5%, a udział bezrobocia wzrośnie o 2%.
Oczywiście, wprowadzenie sankcji gospodarczych zada poważny cios także gospodarce Iranu.
Jednym słowem, zarówno operacja wojskowa jak i sankcje gospodarcze nie sprzyjają rozwiązaniu irańskiego problemu nuklearnego, wręcz przeciwnie, w ich wyniku problem ten może stać się jeszcze bardziej skomplikowany i jego rozwiązanie jeszcze trudniejsze. Kraje i narody świata nie chcą iść na taką konfrontację, bo nie będzie w niej zwycięzcy. Jeśli zainteresowane strony wykluczą wszelkie trudności, niezachwianie będą prowadzić dialogi dyplomatyczne i rozwiążą irański kryzys nuklearny w sposób pokojowy, sprzyjać to będzie pokojowi, stabilności i rozwojowi danej strefy i na całej kuli ziemskiej oraz odpowiadać gruntownym interesom wszystkich stron. To doprowadzi do dobrobytu na świecie i większego dobrobytu w USA i Iranie.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
