| |
Historia Chińskiej Herbaty
|
|
|
 |
 |
2005-06-14 14:59:22
CRI
|
 |
|
Picie herbaty zajmuje ważne miejsce w codziennym życiu ludności chińskiej,częstowanie gości herbatą stanowi tym bardziej popularne w Chinach zwczaje i ceremonię. Chiny to ojczyzna krzewów herbacianych, i kraj, który najwcześniej na świecie odkrył i zastosował herbatę. Mówiono, że już cztery tysiące lat temu w Chinach używano herbatę jako środek leczniczy.Mniej więcej pod koniec III wieku przed naszą erą zaczęto pić herbatę jako codzienny napój.
Wówczas ludzie gotowali świeże liście zbierane z dzikich krzewó herbacianych, potem pili ich napar.Pierwsza obróbka herbaty i jej sprzedaż jako towaru miały miejsce mniej więcej w I wieku przed naszą erą.Po tem w miarę rozwoju komunikacji zwyczaj picia herbaty rozpowszechniał się z południa na północ, do VI i VII wieku naszej ery herbatę pili już mieszkańcy w północno-zachodnich Chinach i Tybecie.
Historia uprawy krzewów herbacianych w naszym kraju liczy przeszło dwa tysiące lat. Według kronik historycznych, przed III wiekiem naszej ery dosyć popularna była uprawa krzewów herbacianych w prowincji Sychuan w południowo-zachodniej części Chin, potem została ona stopniowo rozpowszechniona w innych prowincjach. Za czasów dynastii Tang uprawiano takie krzewy w kilkunastu prowincjach i rejonach jak Hubei,Hunan,Jiangxi,Anhui,Jiangsu,Zhengjiang,Fujian,Guangxi,Yunnan i Honan.
W okresie dynastii Tang /780 roku naszej ery/ ukazała się najwcześniejsza na świecie specjalna praca o herbacie "Chajin" księga herbaty, której autore był Lu Yu.Księga ta daje ściśle i naukowe sprecyzowanie co do pochodzenia herbaty, wpływów gleby i otoczenia na wegetację krzewów herbacianych, sposobów zbioru i przeróbki herbaty i jeje klasyfikacji aż do doboru naczyń herbacianych, wyboru źródła wodnego dla gotowania herbaty, metody gotowania, znajomości o jej degustacji itd. Do dziś dnia ona nie traciła swojej wartości użytkowej.
Według legendarnzch opwiadań, około 3000 lat przed naszą erą żył w Chinach cesarz Shennong, odpowiedyialny za rolnictwo, aby poinformował ludzi, które z roślin są jadalne, a które nie , a które są trujuce, on osobiście próbował; wsyzstkich roślin, w tym także i tych trujących.W końcu stwierdził, że liście krzewów herbaty mają właściwości odrzutki.
Chińska herbata za zwyczaj dzieli się na 6 gatunków i czerwony, zielony, kwiatowy, Ulung, biały i prasowany, każdy z nich ma swoją specyficzność.
Herbata zielona pojawiła się najwcześniej prawdopodobnie w III wieku naszej ery. Taka herbata może najlepiej zachować swój oryginalny smak.
Herbata czerwona /czyli w Europie nazywa się czarną herbatę/ to herbata fermentowana, powstała ona trochę później.A herbatę częściowo-fermentowaną czyli Ulung używano jako napoju w połowie XIX wieku.
Herbata kwiatowa ma także inną nazwę-herbata wonna, pojawiła się w XI wieku.Powstała ona z obróbki mieszanej herbaty zielonej z kwiatami wonnymi jak Jaśmin, magnolia.
Herbata jest ne tylko popularnym napojem naszego narodu, lecz także tradycyjnym towarem eksportowym naszego kraju. W V wieku Chiny eksportowały herbatę do niektórych krajów azjatyckich, w XVI i XVII wieku do krajów europejskich.Chińskie krzewy i nasiona herbaciane na początku IX wieku zostały wprowadzone do Japonii, w XVII wieku do Jawy, w XVIII wieku do Indii, w XIX wieku do Cejlonu i Rosji.
Chiżska herbata eksportuje się państw i regionów pięciu kontynentów.I właśnie z tego powodu w wielu krajach herbatę nazywano "chaj", naśladując chińską nazwę herbaty.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
