Stopniowo rzeźbione rogi nosorożca stały się popularne w drugiej połowie XVI wieku. Ich rzadkość i lśniący materiał, a także różnorodne motywy dekoracyjne spowodowały, że zastosowano je do wyrabiania estetycznych, o różnych kształtach zwykłych filiżanek. Jednak filiżanki występujące rzadko, o wyjątkowym kształcie, miały największe znaczenie. W odróżnieniu do malarstwa i kaligrafii rzeźbienie rogów nosorożca nie było sztuką wyrażania personalnych ekspresji, a raczej produktem komercyjnym uzdolnionego rzemieślnika pracującego w specyficznym socjalnym środowisku.
