Informacja o naszej redakcji  Informacja o CRI
Nauka chińskiego    Gorące tematy    Poczta radiowa    Chińskie ABC    
Strona głównaWiadomościKulturaGospodarkaTurystyka i SpołeczeństwoSportInetradio
 
  Wygodne życie Amerykanina Keitha F. Gallinelli w chińskim mieście Nanjing  
   2008-01-17 21:25:51    CRI
"Dzień dobry, nazywam się Keith F. Gallinelli. Prowadzę edukacyjny program telewizyjny w prowincji Jiangsu, jestem również nauczycielem chemii w Kanadyjskim Liceum w Nanjingu. "

Amerykańskie imię Gai Shanding to Keith F. Gallinelli. Pochodzi on z USA, a przyjaciele zwracają się do niego po chińsku Lao Gai.

W roku 2001 Lao Gai przybył do miasta Nanjing, gdzie podjął pracę. Na początku pobytu w tym mieście myślał o powrocie do USA od razu po zakończeniu kontraktu. Jednak w życiu często zdarzają się przypadki, które mogą zmienić jego tor. Lao Gai stał się przypadkowo gospodarzem programu telewizyjnego.

Naprawdę był to przypadek. Pewnego razu, kiedy byłem w kawiarni, zapoznałem Chinkę, która pracowała w telewizji Jiangsu. Rozmawiałem z nią dużo na temat robienia programów telewizyjnych. Drugiego dnia zadzwoniła ona do mnie i zapytała, czy mogę im pomóc w zrobieniu programu pt. "Small Talk" (Krótka Rozmowa). Odpowiedziałem, że mogę, że nie ma problemu. Zaczęliśmy pierwszą współpracę w nakręceniu programu telewizyjnego.

"Small Talk" to jedyny telewizyjny program tego rodzaju w prowincji Jiangsu.

Lao Gai i jego chińscy koledzy często zapraszali ciekawych gości z różnych krajów, z którymi rozmawiali na różny tematy, jak np. teorie o gospodarce i rynku w Chinach, czy degustacja kuchni chińskiej. Koleżanka Shi Liumei powiedziała, że Lao Gai ma łagodny charakter i rzetelnie pracuje. Bardzo miło jest z nim współpracować.

Lao Gai jest otwarty i prosty, bardzo dobrze było nam współpracować z nim. Rzetelnie podchodził do pracy, za każdym razem po wykonaniu programu zawsze osobiście oglądał go jeszcze raz..

Lao Gai bardzo ceni swoją pracę w telewizji i rzetelnie ją wykonuje, dyskutuje z kolegami nad wyborami tematu programu i nad tym kogo zaprosić, aby program przypadł do gustu widzom chińskim. Możliwe, że jego rzetelność i pracowitość wzruszyły widzów i Lao Gai stał się znanym człowiekiem w mieście Nanjing. Pani Shi Liumei powiedziała:

Wielu ludzi zna Lao Gai. Myślałam na początku, że ponieważ prowadzimy program telewizyjny w języku angielskim, więc widzowie muszą znać w pewnym stopniu ten język. Jednak tak nie jest, wręcz przeciwnie, wielu ludzi ogląda jego program, m.in. taksówkarze i dlatego często jest on poznawany przez widzów na ulicy.

Lao Gai w tygodniu z jednej strony zajmuje się programem telewizyjnym, a z drugiej opiekuje się kilka setkami uczniów. Jest bardzo dumny z tego, że jest nauczycielem w Chinach. Uczy on chemii w szkole średniej drugiego etapu. Wielu cudzoziemców pracuje w Chinach jako nauczyciele języka angielskiego, Lao Gai prowadzi lekcje z chemii w języku angielskim, co nie jest pracą łatwą. Uczennica Hu Yunxin bardzo podziwia zdolności nauczyciela Lao Gai.

Na początku lekcja chemii w języku angielskim była dla nas było trudna. Jednak Lao Gai wykładał lekcje w sposób żywy, często rysując obrazki. Dobrze mówi też po chińsku, jednak powoli przyzwyczailiśmy się do jego sposobu wykładania lekcji i teraz możemy dobrze zrozumieć jego lekcje wykładane w języku angielskim przy pomocy rysowania obrazków.

W oczach uczniów Lao Gai nie tylko jest nauczycielem, jest on także przyjacielem do wymiany zdań, żartowania i opowiadania o prywatnych sprawach. Uczennica Yin Yanyue wciąż pamięta, jak Lao Gai zachęcił ją do śmiałego pokazania jej zdolności:
Pewnego razu miałam zorganizować imprezę i miałam z tym trudności. Poszłam do pana Lao Gai i poprosiłam o pomoc. Lao Gai zachęcił mnie twierdząc: potrafisz zorganizować tę imprezę i staraj się skorzystać z tej okazji, dzięki której możesz pokazać swoje zdolności.

W związku z tym, że ta średnia szkoła jest uznawana zarówno przez resort oświaty prowincji Jiangsu, jak i departament oświaty Kanady, jej absolwenci mogą wziąć udział w egzaminie na wyższe studia w Chinach lub bezpośrednio pójść na wyższe studia w Kanadzie, USA i krajach federalnych Wielkiej Brytanii. Dlatego przystosowanie się do stylu oświaty i życia w krajach zachodnich było wymaganiem dla uczniów tej szkoły. Lao Gai zauważył różnice między uczniami krajów wschodnich i zachodnich i świadomie pomagał uczniom.

Chińscy uczniowie rzetelnie słuchają lekcji, rzetelnie wykonują zadania domowe i strannie się uczą. Natomiast uczniowie amerykańscy są aktywni w lekcjach , jednak są leniwi, poświęcają więcej czasu na różne inne sprawy. Uczniowie chińscy są odpowiedzialni.

Laogai dowiedzał się, że w Chinach praca nauczyciela jest uznawana za pracę świętego, nauczyciel powinien dawać uczniom przykład pod względem moralnym. Obecnie Lao Gai już przyzwyczaił się do tego i troszczy się cały czas o swoich uczniów, widzi on w uczniach swoje dzieci.

Obecnie najbardziej troszczę się o moich uczniów, odnoszę się do nich jak do moich dzieci. Nie mam jeszcze swojego dziecka, więc uczniowie są moimi dziećmi. Mam 300 , 400 dzieci i jestem z tego dumny.
 
      Muzyczne Ch.R.M.
      Wiadomości
      Komentarz
 
 
 

    Linki    Kontakt