Afganistan wysłał do Pekinu jednego sportowca - Mohammada Fahima Ahmadi, uczestniczył on w zawodach podnoszeniu ciężarów. Fahim stracił nogę w wybuchu miny, a jego dom został zburzony w ogniu wojny. Stwierdził on: "Chcę powiedzieć, że sport może wyprowadzić ludzi z matni i wznowić wiarę w siebie; Sport może pomóc młodzieży w ucieczce od narkotyków i krwawej wojny."
W długoletniej wojnie liczni Afgańczycy tak, jak Mohammad Fahim Ahmadi, stali się osobami niepełnosprawnymi. Przewodniczący Afgańskiego Komitetu Paraolimpijskiego Haji Abudul Rahman Mohamdai powiedział dziennikarzom: "W dzisiejszym Afganistanie jest około milion osób niepełnosprawnych. W wyniku wojny prawie co dzień nasi rodacy mają amputowane kończyny, a niektórzy giną. Dlatego energicznie działamy na rzecz zachęcania osób niepełnosprawnych do brania udziału w sporcie. Jeśli polubią sport to powstanie w nich nadzieja na nowe życie."
