Thangka w Tybecie
Zapoczątkowana w VIII wieku n. e., Thangka jest formą sztuki związanej wyłącznie z Buddyzmem Tybetańskim. W języku tybetańskim"thang" oznacza "rozwinąć" albo "pokazać", a "ka" znaczy obraz, stąd "Thangka" znaczy „rozwijany obraz". Jest ona najczęściej malowana na zwoju papieru, jedwabiu albo skóry lub haftowana na jedwabiu lub innej tkaninie i zawieszana na ścianach, zwykle w klasztorach, rezydencjach lam, ołtarzykach do składania hołdu Buddzie w prywatnych domach i w domach tybetańskich buddystów. Thangki są wznoszone przez mnichów tybetańskich podczas procesji obrzędowych.