19 października wieczorem Ludowy Bank Chin ogłosił swoją decyzję o podwyższeniu z dniem 20 października obowiązujących w Chinach stóp procentowych. Podstawowa stopa dla rocznych depozytów denominowanych w chińskiej walucie wzrosła o 0,25 punktów bazowych. Do tej pory wynosiła ona 2,25%, zatem po podwyżce znajdzie się na poziomie 2,5%. Oprocentowanie rocznych kredytów również poniesiono o 0,25 punktów bazowych, do poziomu 5,56%. Oprocentowanie depozytów i kredytów na inne okresy również zostały odpowiednio skorygowane. Ekonomiści uważają, że nie ma w tej chwili w zasadzie zagrożenie spowolnieniem gospodarczym w Chinach, jednak rośnie wciąż presja inflacyjna i podnoszone są prognozy dotyczące wzrostu cen. Podwyżka stóp procentowych jest w związku z tym oceniana jako słuszna decyzja, która przyczyni się do zachowania stabilnego i wysokiego tempa rozwoju gospodarczego, a także ograniczenia inflacji.

To pierwsza od trzech lat podwyżka stóp procentowych dokonana przez Ludowy Bank Chin. Ostatnia taka decyzja zapadła w grudniu 2007 roku. W całym roku 2007 chiński bank centralny sześciokrotnie podnosił stopy procentowe, aby uporać się z nadmierną płynnością pieniądza i inflacją. Od września 2009 roku Ludowy Bank Chin zaczął z kolei obniżać stopy procentowe, aby uporać się z międzynarodowym kryzysem finansowym. W tym okresie pięciokrotnie obniżał oprocentowanie kredytów, a czterokrotnie oprocentowanie depozytów. Komentując motywy aktualnej podwyżki stóp procentowych wicedyrektor Instytutu Finansów i Papierów Wartościowych Chińskiego Uniwersytetu Ludowego Zhao Xijun podkreśla:

"Po pierwsze, podwyżka ma na celu uporanie się z presją inflacyjną, gdyż od początku drugiego półrocza widocznie się ona zwiększyła. Wartość wskaźnika cen konsumpcyjnych nieustannie się podnosi, co wywiera presję zarówno na bank centralny, jak i zwykłych obywateli. Po drugie, decyzja ta sprzyja złagodzeniu szybkiej podaży pieniądza. Po trzecie, chodzi tu o rozwiązanie problemu ujemnego oprocentowania depozytów. W okresie od stycznia do sierpnia tego przeciętny poziom wskaźnika cen konsumpcyjnych wynosił 2,28%, podczas gdy oprocentowanie rocznych depozytów wynosiło zaledwie 2,25%, zatem realna wartość depozytów stopniowo spadała. Po czwarte, bank centralny, jak sądzę, dąży do wpłynięcia na prognozowany przez rynek przyszły poziom inflacji, co stanowi formę kontroli nad inflacją."

Z danych statystycznych wynika, że w sierpniu po raz pierwszy w tym roku wzrosło tempo rozwoju chińskiego przemysłu. Oznacza to, że gospodarka Chin powraca na ścieżkę stabilnego rozwoju. Jednocześnie wskaźnik cen konsumpcyjnych przekroczył poziom oprocentowania depozytów rocznych, dwuletnich i trzyletnich. Realne oprocentowanie depozytów bankowych było zatem w Chinach przez siedem kolejnych miesięcy ujemne. Zhao Xijun tak komentuje społeczne czynniki podwyżki stóp procentowych:

"Gdyby bank centralny nie podniósł stóp procentowych, obywatele Chin byliby coraz mniej pewni swojej przyszłości. Bank jednak podjął decyzję o podniesieniu stóp procentowych o 0,25 punkty bazowe. To wprawdzie niewielka podwyżka, ale świadcząca o tym, że reaguje on na wzrost cen. Dzięki temu obywatele Chin będą mogli spokojniej patrzeć w przyszłość."

Po międzynarodowym kryzysie finansowym Australia, Norwegia, Indie, i Brazylia podjęły decyzje o podwyżkach stóp procentowych w celu zwalczania inflacji. W tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Japonii banki centralne utrzymał niezmiennie politykę niskich stóp procentowych. Ludowy Bank Chin podniósł stopy procentowe po raz pierwszy od trzech lat, co sprzyjać będzie obniżeniu prognoz inflacyjnych, a także utrzymaniu stabilnego i szybkiego rozwoju chińskiej gospodarki.