Granice Chin zagrożone były w tym czasie przez potężnych sąsiadów: na północnym zachodzie dawało się we znaki państwo Xixia zamieszkałe przez ludy tungusko-tureckie, a północne rejony nękane były przez Kitanów mieszkających na terenie Mandżurii. Mimo to, w okresie dynastii Song kraj zarządzany był sprawnie, a w wyniku przywrócenia systemu egzaminów powstała cywilna administracja państwowa. Miasta i handel rozwijały się, nastąpiła także odnowa konfucjanizmu.
W okresie dynastii Song zaznaczył się ogromny postęp ekonomiczny. Mógł on nastąpić dzięki rozwojowi produkcji rolnej, będącej wynikiem pozyskiwania ziemi pod uprawy oraz zastosowania udoskonalonych metod i narzędzi. Rozbudowano także sieć dróg, a do rozwoju handlu przyczyniło się powstanie klasy kupców i wprowadzenie papierowych pieniędzy. Ta rewolucja handlowa spowodowała z kolei rozwój miast, których mieszkańcy mogli się wyżywić dzięki napływowi towarów z całego kraju.
Kiedy w XIII wieku, do Chin przybył Marco Polo, zobaczył dostatnie miasta, większe i wspanialsze od tych, które znał z Europy. Historycy uznali okres dynastii Song za punkt zwrotny w rozwoju kultury miejskiej.
W tym okresie wyjątkowo widoczne są osiągnięcia w dziedzinie nauki i techniki. Wynalezione zostały kompas, drukarstwo czcionkowe i proch, przy czym, drukarstwo czcionkowe wynalezione przez Bi Shenga, znane było w Chinach 400 lat wcześniej niż w Europie. Su Song wyprodukował pierwszy na świecie zegar astronomiczny. „Notatki Naukowe Mengxi", napisane przez Shen Kuo, posiadają bardzo prestiżową pozycję w światowej historii nauki. Poza tym, w okresie tym pojawiło się wielu wybitnych literatów, których bezcenne dzieła znane są bardzo dobrze nawet współczesnym Chińczykom.
[ 
