Termin "mokradło" odnosi się do bagna, torfowiska i akwenów wodnych. Mokradła, lasy oraz oceany są nazywane trzema głównymi ekosystemami na świecie. Ściśle związane z egzystencją, reprodukcją i rozwojem ludzkości, stanowią ekologiczny krajobraz o największej różnorodności biologicznej w naturze. Zwane nerkami ziemi, są jednymi z najważniejszych warunków niezbędnaych dla przetrwania człowieka. W dzisiejszym programie wybierzemy się więc do malowniczego terenu podmokłego w prowincji Liaoning, w północno-wschodniej części Chin.

Dźwięk ten pochodzi z miejsca zwanego Namusilai. Namusila, po mongolsku oznacza „oczy żywego Buddy"i znajduje się w północno- wschodniej części powiatu Zhangwu, w prowincji Liaoning. Granicząca z pustynią Horqin, jest półpustynnym regionem. Dziś, znajduje się tu rezerwat przyrody mokradeł. Lokalni mieszkańcy nazywają to miesjce jeziorem lotos. Inżynier miejskiego urzędu leśnictwa Fuxin Gao Yang mówi:

"Jego obszar nie jest bardzo duży. Dlaczego założyliśmy tutaj rezerwat przyrody? Ponieważ w okolicach rozległego Jeziora Namusilai, na tych podmokłych terenach jest dużo różnorodnych zmierząt, roślin i zasobów natrutalnych, co ma ogromne znaczenie dla egzystencji i rozwoju ludzkości. Można tu znaleźć wszystko, co jest nam potrzebne w zakresie medycyny, leczenia oraz diety."

W wiosce Houma, w powiecie Zhangwu, szef stacji zarządu rezerwatem przyrody Namusilai – Huang Li mówi:

"Rererwat przyrody składa się z podstawowych obszarów i stref buforowych. Wypas jest zabroniony w podstawowych obszarach, na te terenach obowiązuje też zakaz wstępu. Co roku sadzimy tutaj trawy i drzewa w celu przywrócenia dawnego wyglądu."

W rezerwacie przyrody Namusilai trzciny rosną wszędzie, a stawy są pełne lotosu. Na pustynii istnieje tak niezwykła oaza, urzekająca malowniczymi krajobrazami.

Łódź płynie powoli po wodzie. Wsłuchując się w śpiew kukułki, oglądamy kwitnący lotos. Krajobrazy zachwycają swym pięknem, a w okolicy panuje cisza. Wydaje się, że jesteśmy w Xanadu. Najbardziej naszą uwagę przykłuwają lotosy w stawach. Szef stacji zarządu rezerwatem przyrody Huang Li mówi:

"Lotos jest popularną rośliną w południowych Chinach, jednak w północno-wschodniej części stał się rzadkością. Eksperci nazywają ten rodzaj lotosu Ciemnoczerwonością w Zhangwu. Jest rośliną tropikalną, ale może rosnąć tylko tutaj – w północnowschodnich Chinach."

Od wielu lat w rezerwacie przyrody Namulas zgodnie z zasadą odbudowy warunków ekologicznych trwa nieprzerwanie reprodukcja lotosu, i dzięki temu powierzchnia jego uprawy zwiększała się z około 7 do 40 hektarów. Obok lotosu, na terenach podmokłych rosną różne inne rośliny. Ze wstępnych danych wynika, że występuje tu 247 gotunków wyższych roślin. Huang Li mówi:

"Są gorgona i kasztan wodny, w południowych Chinach są to popularne rośliny, lecz tutaj, w północno-wschodnich Chinach są rzadkością."

W wyniku dobrej pracy na rzecz ochrony środowiska w ciągu ostatnich lat, każdego roku w okresie letnim można tu podziwiać stawy pełne lotosu i rosnące wokół trzciny. Szef wydziału inżynierii środowiska na Politechnice Liaoning Liu Zhibing mówi:

"Trzcina jest najbardziej typową rośliną bagienną, jej korzenie przenosszą tlen do gleby, pochłania także zanieczyszczenie wody. Wszystkie rośliny wodno-błotne mają takie właściwości. Dlatego też mokradła odgrywają bardzo ważną rolę w oczyszczaniu wody."

Huang Li powiedział nam, że można tu zobaczyć siedlisko rzadkich gatunków ptaków i dzikich zwierząt.

"To jest orzeł, a tu żuraw, który jest zwierzęciem chronionym przez państwo. A to jest kaczka mandarynka, a tam, nad rzeką latają mewy. One przybyły tutaj w maju i czerwu. Miały dwa mioty i powrócą na południe w zimie. W naszym rezerwacie przyrody jest ponad 1000 żurawi."

W Namusilai żyje ponad 100 gatunków zwierząt. Ten rezerwat przyrody jest klejnotem południowego krańca Pustynii Horqin. Na rzecz ochrony tego klejnotu pracownicy rezerwatu przyrody Namusilai zrobili bardzo dużo. Szef stacji zarządu rezerwatem przyrody Huang Li jest ich przedstawicielem. W celu ochrony ekosystemu obszarów wodno-błotnych, porzucił komfort życia rodzinnego i przeniósł się tu na stałe.

Huang Li powiedział nam, że na początku ludzie nie rozumieli jego pracy.

"Kiedy tu przyjechałem, napotkałem wiele trudności. Okoliczni mieszkańcy próbowali udaremnić utworzenie obszarów chronionych, nie słuchali naszych wyjaśnień. Powiedziałem im, że nasza praca służy dobru przyszłych pokoleń. Ludzie stopniowo zaczęli nas zrozumieć i teraz pomagają nam w naszej pracy."

Współpraca z lokalną ludnością jest coraz lepsza, jeden z mieszkanieców Ma Debiao mówi, nie kryjąc wzruszenia:

"Kiedyś, po obu brzegach rzeki pasło się bydło i konie. Potem wiatr naniósł tu pustynny piasek, który zasyał pola i trawy. Szef Huang i jego koledzy uczynili ogromne wysiłki na rzecz ochrony i poprawy warunków ekologicznych. Na początku ludzie ich nie rozumieli, a nawet przeklinali ich. Teraz w pełni rozumiemy Huanga i jego kolegów. Zdecydowanie popieramy ich pracę."

O zachód słońca Namusilai wygląda piękny. Mokradła są skarbem Ziemi i należą do całej ludzkości. Dlatego wszystkim nam powinna zależeć na ich ochronie.