Banki centralne na świecie mniej więcej w tym samym czasie obniżyły stopy procentowe, w celu złagodzenia polityki pieniężnej. W związku z tym, profesor Centrum Badań nad Rozwojem przy chińskim rządzie Fan Jianjun w swoim artykule stwierdził, że to skoordynowane posunięcie wynika z nadal słabego, globalnego wzrostu gospodarczego i złagodzenia presji inflacyjnej. Stopniowe cięcie stóp procentowych, będzie skutecznie promować wzrost inwestycji, konsumpcji i eksportu. Możliwe też będzie lekkie odbicie gospodarki światowej w drugiej połowie br., a przewidywane tempo wzrostu wyniesie 3, 5%.

W związku ze spowolnieniem światowej gospodarki, od początku roku znacznie spadły ceny surowców na rynkach międzynarodowych, podobnie jak inflacja w wielu krajach. Dlatego banki centralne Chin, Brazylii, Korei Południowej, Danii, Indii, Australii, Japonii, Wietnamu, Izraela, Indonezji i innych państw, obniżyły stopy procentowe. W pierwszym kwartale br. poprawiła się sytuacja gospodarcza w Stanach Zjednoczonych i w Japonii, dzięki czemu trend spadkowy w gospodarce światowej spowolnił i pojawiła się szansa przywrócenia stabilności. Jednak, w drugim kwartale ożywienie gospodarki amerykańskiej znowu osłabło, i pojawiło się ryzyko, że także gospodarka europejska mieć będzie ujemny wzrost. Po kryzysie finansowym 2008–2009, tempo rozwoju chińskiej gospodarki również się obniżyło. Zwłaszcza w maju, w wyniku nowej fali kryzysu zadłużenia w Europie, spowolnienia globalnego handlu i wzrostu gospodarczego, ceny surowców na rynkach międzynarodowych gwałtownie spadały. W czerwcu sytuacja nieco się ustabilizowała, ale nadal występuje tendencja spadkowa. W gospodarkach wschodzących obniżyła się inflacja. Wskaźnik cen konsumpcyjnych w Chinach osiągnął poziom 2, 2%. Osłabienie presji inflacyjnej było głównym powodem wprowadzenia przez różne kraje obniżki stóp procentowych. Przewiduje się, że polityka ta w najbliższym czasie będzie przez państwa te kontynuowana. Dla krajów strefy euro dalsze obniżanie stóp procentowych i utrzymywanie ich na niskim poziomie jest szczególnie ważne: państwa te muszą bowiem realizować restrykcyjną politykę finansową, a w celu pobudzenia gospodarczego muszą jednocześnie prowadzić bardziej liberalną politykę pieniężną.

Polityka obniżania stóp procentowych skutecznie promuje ożywienie i wzrost inwestycji, konsumpcji i eksportu. Po pierwsze, sprzyja zdolności banków do ekspansji kredytowej, obniżeniu kosztów finansowych przedsiębiorstw, i stymulacji wzrostu inwestycji; po drugie, sprzyja pobudzeniu konsumpcji, zwłaszcza dóbr trwałego użytku, takich jak samochody, nieruchomości, itp; po trzecie, dzięki obniżce stóp procentowych tempo wzrostu podaży pieniądza w różnych krajach, a nawet na rynku międzynarodowym przyspieszy, co wpłynie na dewaluację wielu walut, a to z kolei sprzyjać będzie wzrostowi eksportu.

Jeśli chodzi o Chiny, to działania banku centralnego na rzecz obniżenia stóp procentowych i ich większe urynkowienie mają sprzyjać zmniejszeniu kosztów finansowych i kosztów inwestycyjnych działania przedsiębiorstw oraz zwiększeniu konsumpcji wewnętrznej. Aby jednak rzeczywiście osiągnąć w Chinach rozluźnienie polityki pieniężnej należy dopasować operacje na otwartym rynku do niższej referencyjnej stopy depozytowej. W wyniku złagodzenia światowej presji inflacyjnej, i dzięki pozytywnym wynikom szczytu UE w czerwcu tego roku, sytuacja w strefie euro powinna na jakiś czas się uspokoić. Gospodarka chińska ogólnie działa sprawnie, i dzięki temu możliwy będzie także nieznaczny wzrost gospodarki światowej w drugiej połowie br. Przewiduje się, że wyniesie on prawie 3, 5%.

Mimo to, w drugiej połowie roku, a nawet w dłuższej perspektywie czasu, sytuacja na europejskich rynkach finansowych będzie nadal niepewna. Z jednej strony skala pieniężnej pomocy płynącej z Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego nie może zaspokoić do końca pieniężnych potrzeb państw tkwiących w kryzysie zadłużenia, dlatego ich długi nadal będą stanowiły zagrożenie dla gospodarki i stabilności finansowej. W wyniku kryzysu zadłużenia rządy państw europejskich będą musiały nadal zaciskać pasa, reformować swoje rynki pracy, i konsolidować finanse.