Premier rządu izraelskiego Ariel Sharon, nazywany przez niektórych "buldożerem sceny politycznej", walczy o życie w szpitalu. Obecnie znajduje się w stanie śpiączki. Izraelczycy modlą się za niego, odczuwają też tragiczny koniec politycznej epoki Sharona.

Ariel Sharon był rolnikiem, żołnierzem, generałem i premierem. Całe jego życie pełne jest sprzeczności i walki. Jako bojownik i wojskowy Ariel Sharon w wojnach arabsko-izraelskich miał wiele zasług, dzięki czemu Izraelczycy z szacunkiem nazywają go "królem Izraela". Zwłaszcza w czwartej wojnie bliskowschodniej w 1973 roku Ariel Sharon, który dowodził oddziałem wojskowym, przekraczając Kanał Sueski pokonał wojska egipskie, i tym samym zmienił wynik tej wojny. W oczach wielu Arabów Ariel Sharon jest wściekłym oprawcą, który powinien ponieść odpowiedzialność za masakrę 1500 uchodźców palestyńskich w wojnie libańskiej w 1982 roku. W 2000 roku Sharon wtargnął na Górę Świątyni Boga, co wywołało trwające przeszło 4 lata krwawe konflikty między Palestyną, a Izraelem, w wyniku których zginęło kilka tysięcy Palestyńczyków.

Oceniając tego polityka, niektórzy mówią, że Ariel Sharon jest śmiało dążącym do realizacji swego celu "buldożerem", inni nazywają go przeczącym samemu sobie i nie przebierającym w środkach "dyktatorem". Przeszło 30 lat temu, ówczesny minister budownictwa niezachwianie opowiadał się za zwiększaniem terytorium Izraela w strefie Gazy i budowaniu tam kolejnych osiedli żydowskich. Dzięki temu został on nazwany "ojcem osiedli żydowskich". Jednakże kilkadziesiąt lat później, ten "buldożer" padł ofiarą swych decyzji politycznych, kiedy zburzył 21 osiedli żydowskich w Gazie, w wyniku czego w oczach ultraprawicowych sił Izraela, stał się "zdrajcą".

Ariel Sharon jest znany z tego, że konsekwentnie i niezachwianie obstawał przy swoich poglądach. Jednakże z wiekiem, Sharon-"łupieżca" złagodniał. Nie tylko niezachwianie opowiadał się za przekazaniem Palestynie okupowanych ziemi. Co więcej, w imię realizacji swej idei politycznej, wchodząc w spór ze swymi dotychczasowymi sojusznikami, stworzył nową partię polityczną, która miała wygrać w zbliżających się w Izraelu wyborach. Sharon chciał odcisnąć w historii Izraela prywatne piętno.

Polityczne stanowisko Sharona posunęło naprzód przełamanie impasu w stosunkach palestyńsko-izraelskich. Niezachwianie opowiadał się on za wcieleniem w życie planu jednostronnych działań, co społeczność międzynarodowa potraktowała jako okazję do wznowienia procesu pokojowego. Społeczność międzynarodowa uznała także, iż Ariel Sharon jest przywódcą Izraela, który najbardziej starał się o zawarcie porozumienia pokojowego z Palestyną. Mimo tego, strategiczne idee Sharona dotyczące stosunków izraelsko-palestyńskich wzbudziły także dosyć wielką polemikę. Palestyńczycy uważają, że wycofanie się Izraela z Gazy ma na celu okupowanie ważnych miejsc o strategicznym znaczeniu na zachodnim brzegu Jordanu.

Siła i elastyczność oraz upór w realizacji postanowień, harmonijnie współistniały w osobie Sharona, dzięki czemu bezpiecznie kroczył on przez całe swoje życie po bardzo skomplikowanej arenie politycznej Izraela. Izraelczycy są zdania, że charyzma Sharona jako przywódcy politycznego, równa się z Daviedem Ben-Gurionem - pierwszym premierem Izraela po powstaniu państwa. Po objęciu w 2001 roku stanowiska premiera Izraela Ariel Sharon konsekwentnie znajdował się w centralnym i kluczowym miejscu areny politycznej Izraela. Dzięki temu, Izrael cieszył się rzadką w tym kraju stabilną sytuacją polityczną. W wyniku nagłej utraty zdrowia Sharona, na politycznej arenie Izraela pojawi się ogromna próżnia.