| |
[Komentarz] Społeczność międzynarodowa powinna podnosić efektywność jej pomocy dla Afryki
|
|
|
 |
 |
2006-09-22 15:25:49
CRI
|
 |
|
Konferencja NZ ds. Handlu i Rozwoju opublikowała we wtorek w Genewie Raport o rozwoju gospodarki afrykańskiej w 2006 roku. W raporcie tym stwierdzono, że po zakończeniu 20-letniego zastoju pojawiła się w ciągu ostatnich lat tendencja trwałego rozwoju gospodarki afrykańskiej. W imię utrwalania tej dobrej tendencji społeczność międzynarodowa, pomnażając ilość udzielanej pomocy dla Afryki, powinna przywiązywać jeszcze większą wagę do podnoszenia jakości i efektywności tej pomocy.
W raporcie czytamy, że od początku obecnego stulecia tempo rozwoju gospodarki afrykańskiej stało się szybsze. Znaczny wzrost popytu Chin, Indii i innych nowo powstałych rynków przyniósł Afryce nowe szanse dla handlu i inwestycji. Po uogólnieniu pozytywnych doświadczeń i negatywnych lekcji z przeszłości kraje afrykańskie prowadzą obecnie reformę makroekonomiczną. Obietnica społeczności międzynarodowej o zwiększeniu pomocy gospodarczej i zniesieniu długów dla Afryki dała ludziom całego świata nową nadzieję na perspektywę rozwoju gospodarki afrykańskiej.
W raporcie podkreślono również, że przed Afryką nadal stoją groźne wyzwania. W toku realizacji celu milenijnego rozwoju ONZ kontynent afrykański pozostał w tyle w stosunków do innych stref świata. W imię terminowej realizacji tego celu w ciągu przyszłych 10 lat, PKB - Produkt Krajowy Brutto krajów afrykańskich musi przeciętnie zwiększać się o powyżej 8% rocznie, jednak według prognóz odpowiednich resortów ONZ, PKB kontynentu afrykańskiego w bieżącym roku zwiększy się tylko o 5.5%. Wzrost cen surowców energetycznych oraz innych surowców i materiałów do produkcji przemysłowej przyniósł niektórym krajom afrykańskim ogromne interesy, mimo tego jednak, aż do chwili obecnej nie odgrywał doniosłej roli sprzyjającej w walce z biedą, zmniejszaniem się różnic społecznych oraz w zwiększaniu ilości stanowisk pracy w krajach afrykańskich.
W raporcie przeprowadzono głównie analizę zagranicznej pomocy dla Afryki. Autorzy tego raportu są zdania, że w obecnym międzynarodowym systemie pomocy istnieje wiele kwestii. Wśród nich główne to: polityczne zabarwienie pomocy, wysoki koszt transakcji i to, że kraje, które udzielają pomocy przywiązują dużą wagę tylko do krótkoterminowej efektywności i brakuje w tej pomocy kooperacji, jasności i przewidywań. Kraje te często wysuwają zbyt wysokie postulaty o ustroju gospodarczym krajów, które są odbiorcami pomocy. W celu otrzymania pomocy kraje, które tę pomoc otrzymują są zmuszone do podejmowania niewłaściwych dla tych krajów przedsięwzięć, jak np. ustabilizowanie pod przymusem cen, czy ekstremistyczna liberalizacja i prywatyzacja. W wyniku tego liczne kraje odbierające pomoc są zmuszone do uprawiania restrykcyjnej polityki gospodarczej. Kraje, które udzielają pomocy często nie rozumieją faktycznej sytuacji i prawdziwych potrzeb krajów, które tę pomoc utrzymują i same opracowują programy rozwoju gospodarki bez udziału krajów odbierających pomoc. Co więcej, rywalizacja między krajami - dawcami pomocy, kosztowała kraje afrykańskie straty wielu zasobów administracyjnych.
W raporcie zaproponowano więc założenie nowego mechanizmu pomocy międzynarodowej, przy pomocy którego udzielałoby się krajom afrykańskim pomocy w sposób multilateralny i pewny fundusz ONZ zająłby się konkretnymi pracami prowadzonymi bez presji politycznej. Kredyty Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego byłyby udzielane także poprzez ten fundusz ONZ. Autorzy raportu stwierdzili, że należy założyć w ramach ONZ nowe forum, aby kraje odbierające pomoc mogły na tym forum sprecyzować swoje poglądy i stanowiska. Autorzy raportu są zdania, że taki nowy mechanizm pomocy sprzyjał będzie zmniejszeniu konkurencyjności między krajami udzielającymi pomoc, co znacznie zmniejszy koszty na zarządzanie administracyjne i zapobiegnie upolitycznieniu pomocy, co tę pomoc bardzo podważa. Jednocześnie, większość pomocy międzynarodowej powinna być przeznaczona dla organów publicznych krajów dostających pomoc i najważniejsze jest włączenie funduszy od krajów udzielających pomocy do budżetu finansowego krajów - odbiorców tej pomocy, aby ich organy ustawodawcze mogły podejmować decyzje o jak najlepszym użyciu tych nakładów finansowych. Oprócz tego, w stosunkowo długim okresie czasu kapitały pochodzące z pomocy powinny być udzielane w ustalonych partiach i zgodnie z pewnymi kontyngentami. Najważniejsze jest jednak to, aby międzynarodowa pomoc miała na względzie zwiększenie ilości rodzajów produkowanych produktów i utworzenie jeszcze większej liczby stanowisk pracy w krajach afrykańskich.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
