Picie herbaty w Chinach jest czymś więcej, niż tylko ugaszeniem pragnienia, szczególnie w Pekinie. Otwiera ono okno na ukryty świat wyższej kultury. Jeżeli turysta w Pekinie pragnie podumać nad przeszłością, powinnien udać się do herbaciarni Tianqiaole, w której popijając aromatyczna herbatę będzie mógł przenieść się duchem do starego Pekinu.

Nasi zagraniczni przyjaciele mogą spotkać się tutaj z Chińską tradycję. Kultura picia herbaty to nie tylko filiżanka i herbatnik, to okazja nacieszenia oczu występami akrobatów,sztukmistrzów, pieśniarzy operowych i aktorów. Herbaciarnia tiaoqiaole jest wprost przesiąknięta silna chińska tradycja.Lolorowe lampiony zwisają z równie kilorowych stropów. Wewnątrz pomieszczeń znajdują się stoły na osiem osób i scena dla artystów-wszystko czarująceo antyczne. Kelnerzy ubrani są w długie suknie w stylu z czasów dynastii Qing, a kelnerki w tzw qipao-obcisłe suknie z wysokimi kołnierzykami i rozcięciem w spodnicy. Z miłym uśmiechem nalewają gościom gorącą herbatę wprost z mosieżnych czajniczków.

Siedząc przy staromodnych stołach można się delektować smakiem słynnej herbaty z Longjing,Maojian i Zhulan, pogryzać tradycyjne ciastki, kandyzowane owoce, melony i nasiona i słuchać arii z Opery Pekińskiej, ballad, opowieści i zabawnych skeczy. Onadto można podziwiać popisy sztukmistrzów akrobatów i mistrzów kongfu.

Istnieje wiele różnych narodowych zwyczajów picia herbaty, choćby japońska ceremonia parzenia herbaty, rosyjska bawarka, angielska popołudniowa herbatka, ale ich pochodzenie ściśle związana jest z wielowiekową chińską kulturą i historią.

Wypicie filiżanki dobrej herbaty po dniu pracy, to jedna z życiowych przyjemności, a taje się ona niemal rozkosza,gdy robi się w tianqiaole.Dawniej w Pekinie wiele było takich herbaciani. Dzisiejsi młodzi chićczycy mają tylko niejasne wyobrążenie o tym jak dawniej wyglądały takie miejsca, a to tylko dzięki pekińskiemu "kronikarzowi" Laoshe,autorowi dramatu "herbaciarnia". Wraz z końcem rewolucji kulturalnej mieszkańcy Pekinu odzyskiwali zdolność bawienia się a herbaciarnia tianqiaole wraz z tradycyjną mieszanką komercji i tradycji, jest częścią szerokiego planu renowacyjnego tzw. Rejonu Tianqiao w dzielnicy Xuanwu.
W roku 1991 władze Pekinu podjęły decyzję o przebudowanie południowej części miasta. Planuje się utworzenie tutaj centrum handlowo-turystyczno-rozrywkowego. Otwarta w grudniu 1992 roku herbaciarnia Tianqiaole, jest częścią tego projektu.
Wydaje się, że stało się już zwyczajem,by zagraniczni turyści po uprzednim zwiedzaniu Wielkiego Muru, Zakazanego Miasta , pałacu letniego i innych zabytków w pekinie wpadali do Tianqiaole na filiżankę herbaty. Wspaniały ten napój wraz z innym atrakcjami herbaciarnii,doskonale odpowiada zarówno Chińczykom jak i cudzoziemcom.

Obecnie w Pekinie wszędzie można znaleźć herbacianie,które przyciąga nietylko starych ludzi również coraz więcej młodych klientów.