Złote sutry tybetańskie tworzą trzecią część obrazu. Wraz z górami, tłumem ludzi, krowami i owcami sutry są ekspresją unikalnego świata wewnętrznego mieszkańców Tybetu.
Wiele postaci malowanych przez Liana pokazuje trudne warunki życia, ich twarze są ogorzałe i zniszczone przez silne wiatry. Mimo tego, na twarzach tych nie widać melancholii, przeciwnie wyrażają one pragnienie życia. Liang natchnął swój obraz własnym optymizmem i miłością do życia. W ten sposób zachwycając się życiem na płasko-wyżynie tybetańskiej przekazał on niekończącą się sukcesję i witalność.