 |
2007-02-27 19:54:19
CRI
|
 |
|
 Jednak doświadczenia, jakie zdobyła ona w taoistycznej świątyni Qingyunpu w Nanchang, w prowincji Jiangxi zmieniły jej styl przedstawiania lotosów. Było to późną jesienią, kiedy na jeziorze porośniętym lotosami zobaczyła ona gołe, wyniszczone, wyblakłe i dryfujące pozostałości lotosów. Ich pełne powagi piękno w jesiennym wietrze bardzo ją poruszyło. Dostrzegła ona głęboką implikację tego widoku i zdecydowała, że barwy jesiennego lotosu powinna przedstawić w swoich pracach. Po powrocie do Hangzhou, stolicy południowej prowincji Zhejiang, niezależnie od pory roku, kiedy tylko miała czas siedziała na brzegu jeziora obserwując narodziny, rozkwitanie i więdnięcie lotosów, czując w sobie cały proces życia.
W oczach Wu jezioro lotosów w zimie jest ciche, ale pełne wigoru, gdzie siły witalne dojrzewają pod głęboką wodą. W jej pracach, w których przedstawia ona lotosy wiosną. pokrywają się one meszkiem, co powoduje, że jezioro pokryte jest cienką powłoką zieleni, która wydaje się nagle kroczyć w kierunku powierzchni jeziora pokrytego liśćmi lotosów. Cały obraz jest świeży i przejrzysty.
1 2 3
|
|
|
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
