De Yi Wang Xing. De Yi to wyraz chiński, który oznacza wielką radość, a Wang Xing znaczy po polsku nieład. Powiedzenie to oznacza nieład lub oszołomienie podczas wielkiej radości.

Powiedzenie mówi tak:

Powiedzenie to pochodzi z czasów Walczących Królestw. W czasie przełomowym państw Wei i Jin żył znany poeta Ruan Ji, który nie był zadowolony z władz dynastii Jin. Jednak tego nie ośmielił się otwacie powiedzieć. Więc swoje niezadowolenie i oburzenie zatapiał on w alkoholu i pisaniu poezji. Bardzo słynne było jego 82 wierszy pt. Tęsknota, w których wyraził aluzyjnie swoje zaniepokojenie bezpieczeństwem państwa. 

Miał on przyjaciela Ji Kang znanego pisarza w owym czasie, który był również nie zadowolony z władzy. Jednak Ruan Ji nie lubił brata Ji Kanga--Ji Xi.

Jak podano, że Ruan Ji patrzył na ludzi oczami czarnymi lub białymi. Kiedy Ruan Ji zobaczył przyjaciela, to patrzył normalnie, czyli czarnymi oczami. Kiedy widział człowieka niezadowolonego, to patrzył na niego z oczami białymi. W artykule życiorys Ruan Ji w księdze Państwa Jin zanotowano, że kiedy umarła matka Ruan Ji, Ji Xi przyszedł by złożyć kondolencję, Ruan Ji patrzył na niego białymi oczami. Kiedy jego brat Ji Kang przybył by również złożyć wyrazy współczucia, to Ruan Ji patrzył już na niego z oczami czarnymi.

Oprócz Ji Kang Ruan Ji miał jeszcze innych 5 przyjaciół, którzy mieli wspólne zainteresowania i marzenia. Często spotykali się w lesie bambusowym, by razem pić alkochol, pisać wiersze, grać na instrumentach. Kiedy byli weseli, to śmiali się głośno, kiedy byli smutni, to płakali. Ludzie nazwali ich: siedmioma uczonymi w bambusowym lesie. Wśród tych 7 osób Ruan Ji był najbardziej bezwładny. W rozdziale: życiorys Ruan Ji w księdze Jin napisano, że po wypiciu alkoholu Ruan Ji lubił głośno śpiewać i grać na instrumentach, kiedy był bardzo radosny, zaczynał być oszołomiony.

Z tego ostatniego zdania pochodzi właśnie powiedzenie De Yi Wang Xing, czyli kiedy człowiek jest bardzo radosny, staje się oszołomiony.

Obecnie powiedzenie to cytowane wtedy, kiedy człowiek jest bardzo zadowolony z awansu, lub nagrody, i tak to przeżywa, że zachowuje się jakby był oszołomiony.