2 sierpnia, lekceważąc silny sprzeciw i poważny protest strony chińskiej, przewodnicząca Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Nancy Pelosi odwiedziła region Tajwanu w Chinach. To poważnie narusza zasadę jednych Chin i trzy wspólne komunikaty chińsko-amerykańskie, poważnie podważa polityczne podstawy stosunków chińsko-amerykańskich, poważnie narusza suwerenność i integralność terytorialną Chin, poważnie podważa pokój i stabilność w Cieśninie Tajwańskiej oraz wysyła poważnie błędny sygnał do sił separatystycznych dążących do „niepodległości Tajwanu”. Strona chińska stanowczo się temu sprzeciwia i zdecydowanie potępia, składając ostry protest na ręce stronie amerykańskiej.
Na świecie są tylko jedne Chiny, Tajwan jest nieodłączną częścią terytorium Chin, a Rząd Chińskiej Republiki Ludowej jest jedynym legalnym rządem reprezentującym całe Chiny. Zostało to wyraźnie uznane w rezolucji nr 2758 Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w 1971 r. Od powstania Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 r. 181 krajów nawiązało stosunki dyplomatyczne z Chinami w oparciu o zasadę jednych Chin. Zasada jednych Chin jest powszechnym konsensusem społeczności międzynarodowej i podstawową normą w stosunkach międzynarodowych.
W 1979 roku Stany Zjednoczone wyraźnie zobowiązały się we wspólnym komunikacie o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych między Chinami a USA, że „Stany Zjednoczone uznają Rząd Chińskiej Republiki Ludowej za jedyny legalny rząd Chin. W tym kontekście Amerykanie będą utrzymywali stosunki kulturalne, handlowe i inne nieoficjalne stosunki z mieszkańcami Tajwanu”. Jako integralna część rządu USA, Kongres USA powinien ściśle przestrzegać polityki rządu USA dotyczącej jednych Chin i nie utrzymywać jakichkolwiek oficjalnych kontaktów z chińskim regionem Tajwanu. Chiny zawsze sprzeciwiały się wizytom kongresmenów USA na Tajwanie, a władza wykonawcza USA ma obowiązek powstrzymać taką wizytę. Spiker Izby Reprezantów Pelosi jest obecnym przywódcą Kongresu USA, jej wizyta i działalność na Tajwanie, w jakiejkolwiek formie i z jakiegokolwiek powodu, jest poważną polityczną prowokacją mającą na celu ulepszenie oficjalnej wymiany USA z Tajwanem. Chiny absolutnie tego nie akceptują, a Chińczycy całkowicie to odrzucają.
Kwestia Tajwanu jest najważniejszą i najbardziej kluczową i drażliwą kwestią w stosunkach chińsko-amerykańskich. Cieśnina Tajwańska stoi w obliczu nowej rundy napięć i poważnych wyzwań, a podstawową przyczyną są wielokrotne działania władz Tajwanu i Stanów Zjednoczonych w celu zmiany status quo.
Stanowisko rządu i narodu chińskiego w sprawie Tajwanu jest spójne. Ochrona suwerenności narodowej i integralności terytorialnej jest stanowczą wolą ponad 1,4 miliarda Chińczyków, a zrealizowanie pełnego zjednoczenia ojczyzny jest wspólnym dążeniem i świętym obowiązkiem wszystkich Chińczyków. Żaden kraj, żadna siła ani nikt nie powinny lekceważyć silnej determinacji, silnej woli I wielkich zdolności chińskiego rządu i narodu do ochrony suwerenności narodowej i integralności terytorialnej oraz do osiągnięcia zjednoczeni państwa i narodowego odrodzenia narodu. Chiny z pewnością podejmą wszelkie niezbędne przedsięwzięcia w celu zdecydowanej obrony suwerenności narodowej i integralności terytorialnej w odpowiedzi na wizytę przewodniczącej Izby Reprezentantów USA na Tajwanie, a wszystkie wynikające z tego konsekwencje muszą ponieść strona amerykańska i siły separatystyczne „niepodległości Tajwanu”.
Jako dwa główne kraje, Chiny i USA mogą dogadać się ze sobą tylko poprzez wzajemny szacunek, pokojowe współistnienie, unikanie konfrontacji i współpracę win-win. Kwestia Tajwanu jest wyłącznie sprawami wewnętrznymi Chin i żaden inny kraj nie ma prawa być sędzią w sprawie Tajwanu. Chiny stanowczo wzywają stronę amerykańską do zaprzestania grania „kartą tajwańską” w celu „wykorzystania Tajwanu do powstrzymania Chin ”, zaprzestania ingerowania w sprawy Tajwanu i ingerowania w wewnętrzne sprawy Chin, zaprzestania wspierania sił separatystycznych „niepodległości Tajwanu” w różnych formach. Strona amerykańska powinna przestać mówić jedno, ale robić coś przeciwnego w sprawie Tajwanu, powinna przestać wypaczać, zaciemniać i “drążyć” zasadę jednych Chin, musi podjąć wiarygodne działania, aby ściśle przestrzegać zasady jednych Chin i postanowień trzech wspólnych komunikatów chińsko-amerykańskich, realizować zobowiązania przywódcy USA (tj. nie dążenie do „nowej zimnej wojny”, nie dążenie do zmiany systemu w Chinach; rewitalizacja ich sojuszy nie jest wymierzona przeciwko Chinom; nie wspieranie „niepodległości Tajwanu”, nie dążenie do konfliktu z Chinami) i nie iść dalej błędną i niebezpieczną ścieżką.
