|
Wycieczka w Północno-wschodnich Chinach
|
|
|
|
|
2006-02-08 19:01:31
CRI
|
|
|
Pałac cesarski w Shenyangu leży w śródmieściu starego miasta stolicy Prowincji Liaoningu, Shenyang. Był on pierwszym pałacem dynastii Qingu.
Na początku XVII wieku narodowość mandżurska w północno-wschodnich Chinach założyła władze pod nazwą Houjin. Pierwszy cesarz tej władzy Nu erhachi miasto Shenyang uznał za stolicę i kazał wybudować tam pałac cesarski. Po objęciu stanowiska cesarza syn Nu erhachi Huangtaiji zmienił nazwę państwa na Qing i ukończył budowę pałacu cesarskiego. Jest to właśnie dzisiejszy pałac cesarski w Shenyangu. Pierwszych dwóch cesarzy dynastii Qing Huangtaiji i Fulin otrzymało godność cesarza właśnie w tym pałacu. Później dyanstia Qing zniszczyła dynastię Ming i sprawowała władzę nad zjednoczonymi Chinami. Wówczas przeniesiono stolicę z Shenyangu do Pekinu. Od tej chwili cesarze dynastii Qingu zaczęli mieszkać w Pałacu Cesarskim w Pekinie i stamtąd rządzili państwem, a Shenyang stał się tak zwaną "stolicą towarzyszącą".
Pałac cesarski w Shenyangu zajmuje powierzchnię 60 tysięcy metrów kwadratowych, w którym znajduje się ponad 70 obiektów i ponad 300 pokoi. Różniąc się od innych budynków cesarskich w Chinach, pałac ten posiada widoczny charakter narodowości mandżurskiej. W Pałacu cesarskim w Shenyangu są trzy części głównych budynków - wschodnia, środkowa i zachodnia. Wśród nich, struktura budynków wschodniej części jest najbardziej charakterystyczna. Główny pałac w tej części nazwany jest Pałacem Wielkiego Rządzenia, w którym cesarze zajmowali się codziennymi pracami i przyjmowali ważne ceremonie. Po obu stronach głównego pałacu jest 10 mniejszych, które noszą nazwę pawilonów dziesięciu królów. Były to pomieszczenia dziesięciu najważniejszych urzędników dynastii Qingu. Wygląd głównego pałacu i 10 innych mniejszych pałaców jest bardzo podobny do namiotów, a w istocie rzeczy są one zapożyczone właśnie ze struktury namiotów. Ponieważ narodowość mandżurska jest narodowością koczowniczą, a namioty odgrywają ważną rolę w ich codziennym życiu - pałace odzwierciedlają historię rozwoju narodowości mandżurskiej. W Pałacu cesarskim w Shenyangu można zapoznać się także z wieloma obyczajami narodowości mandżurskiej.
Główna częśc Pałacu Cesarskiego w Shenyangu została zbudowana w 1625 roku, ale budowa została ukończona dopiero 10 lat później. Podczas panowania cesarzy Kangxi, Yongzheng i Qianlong pałac ten kilka razy odbudowywano. Dlatego dzięki 150-letnią rozbudowie w Pałacu cesarskim w Shenyangu połączone zostały formy architektoniczne z narodowości han, mandżurskiej, mongolskiej, muzułmańskiej oraz tybetańskiej. Pałac cesarski w Shenyangu jest arcydziełem kultury chińskiej i ważnym znakiego jednolitego, wielonarodowościowego państwa.
|
|
|
|
|
|
|
|
|