Łączność radiową i telewizyjną posiadało odpowiednio 87.8% i 88.9% ludności Tybetu.
Autonomiczny rząd regionalny zainwestował 758 milionów yuanów ($107.5 milionów) na budownictwo mieszkaniowe dla ludności o niskich dochodach i przekazał dotacje 56 tysięcom rodzin, albo 294 tysięcom rolników.
Konstrukcja dróg o całkowitej długości 9616 kilometrów na terenach wiejskich została zakończona i nowe drogi połączyły ze sobą 94 miasteczka i 848 wsi. Pod koniec roku 2007 180-tysięczna populacja 348 wsi i 96 miasteczek korzystała z dostępu do elektryczności, a 332 tysiące 800 lokalnych mieszkańców miało dostęp do czystej i bezpiecznej do picia wody.
Usługi pocztowe były dostępne w 61 głównych miastach, a mieszkańcy 700 wsi mogli się kontaktować ze światem zewnętrznym poprzez linie telefoniczne.
Dzięki wysiłkom rządu centralnego na rzecz przekwalifikowania zawodowego, Lhasa stała się pierwszym miastem stołecznym Chin, w którym nie było rodzin bezrobotnych. Około 95.41% ponad 8000 absolwentów wyższych uczelni, którzy ukończyli studia w Tybetańskim Regionie Autonomicznym w roku 2007 znalazło pracę. Dochody mieszkańców miast w Tybecie żyjących na minimalnym poziomie życia wynosiły 230 yuanów ($32.6).