|
Najsłynniejsi studenci Szkoły Filmowej w końcu lat pięćdziesiątych
|
|
|
|
|
2005-06-17 15:20:02
CRI
|
|
|
W 1968 roku, w wyniku znanych wydarzeń politycznych, odchodzi ze Szkoły rektor prof. Jerzy Toeplitz wraz z częścią wykładowców. Szkoła przechodzi bardzo trudny okres, ale nie ulega politycznej presji. Profesor Jerzy Toeplitz wyjechał wówczas do Australii i był jednym z współtwórców australijskiej szkoły filmowej / AFTRS/.
W początkach lat siedemdziesiątych rozpoczyna pracę pedagogoczną w Szkole wybitny reżyser Wojciech HAS /"Rękopis znaleziony w Saragossie", "Sanatorium pod Klepsydra"/, wraca Jerzy Bossak /filmy dokumentalne/, na pewien czas także Wanda Jakubowska /"Ostatni Etap" / i Jerzy Toeplitz.
W tych latach rozpoczynają studia reżyserskie twórcy nastepnego pokolenia: Andrzej Barański, Ryszard Bugajski, Feliks Falk , Filip Bajon, Piotr Szulkin, Juliusz Machulski ,Janusz Kijowski, a studia operatorskie Zbigniew Rybczyński, Tomasz Wert, Zbigniew Lenczewski, Krzysztof Ptak i wielu innych.
W końcu lat siedemdziesiątych i w latach następnych Szkoła nawiązuje szerokie kontakty międzynarodowe, a filmy studenckie biorą udział w wielu festiwalach filmowych zdobywając szereg, znaczących nagród między innymi na festiwalach w: Oberhausen, Mannheim, Monachium, Cannes, Tel Avivie, Nowym Jorku, Huesca, Angers, Poitiers, w Krakowie , w Łodzie i wielu innych.
Andrzej Munk (1921-1961) Polski reżyser, scenarzysta i operator filmowy. Wybitny przeds- tawiciel polskiej szkoły filmowej, poddający krytycznej analizie charakter narodowy oraz podatność na kreowanie mitów narodowych. Studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej i prawo na Uniwersytecie Warszawskim, ukończył wydziały reżyserski i operatorski PWSF w Łodzi (1950). Pracował w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie początkowo jako operator Polskiej Kroniki Filmowej, potem reżyser filmów dokumentalnych (Niedzielny poranek, 1955, nagrody w Edynburgu i Mannheim. Spacerek staromiejski, 1958, nagrody w Wenecji i Oberhausen i in.). Andrzej Munk nalezał do grupy młodych rezyserów tworzących w latach piećdziesiątych w zespole filmowym KAMERA, ktorego szefem byl Jozef Krakowski. W tym zespole powstały pierwsze filmy Andrzeja Wajdy, Jerzego Skolimowskiego, Romana Polanskiego, Wojciecha Hasa, Bohdana Poreby, Kuby Morgernsterna. Powstały wówczas tak wybitne filmy, jak Pokolenie, Kanał, Popiół i diament Wajdy, Baza ludzi umarłych (wg. opowiadania Marka Hlaski) Petelskiego czy Noz w wodzie Polanskiego. Wielu znanych rezyserów stawiało pierwsze kroki w zespole KAMERA. W przypadku Munka były to kroki pierwsze i ostatnie.
|
|
|
|
|
|
|
|
|