|
Krótka charakterystyka wybranych krajów Unii Europejskiej
|
|
|
|
|
2005-06-28 16:22:45
CRI
|
|
|
Postępuje, w miarę posiadanych środków finansowych, budowa podziemnych zbiorników gazu ziemnego. Zapasy tego paliwa są jednak znacznie mniejsze od zapasów w większości krajów UE.
Kraje skandynawskie
Norwegia, Szwecja, Finlandia
Liberalizacja, w pełni dotąd regulowanego rynku energii elektrycznej w Norwegii, nastąpiła z dniem 1 stycznia 1991r. Reforma polegała głównie na zlikwidowaniu wertykalnych powiązań wewnątrz sektora. W okresie przed reformą więzi te były bardzo silne. Ponad 75% całej zużywanej energii elektrycznej było wytwarzane i rozprowadzane przez podmioty będące własnością publiczną. Również większość spółek dystrybucyjnych stanowiła własność miast i związków miast.
Dystrybutorzy byli lokalnymi monopolistami. Konsumenci nie mieli możliwości wyboru dostawcy.(90% energii sprzedawana była na podstawie długoterminowych kontraktów). Ceny energii były zróżnicowane regionalnie.
Reforma systemu polegała głównie na zniesieniu barier dla konkurencji na rynku wytwarzania i dostawy energii oraz oddzieleniu transmisji energii od tych procesów. Podstawowe cechy nowej organizacji sektora w Norwegii to:
*Likwidacja monopoli spółek dystrybucyjnych. Każdy konsument ma prawo, niezależnie od rozmiarów zużycia energii, do wyboru dostawcy.
*Organizacyjne wyodrębnienie w samodzielny podmiot procesu transmisji energii i poddanie go regulacji urzędu regulacyjnego.
*Zobowiązanie dystrybutorów, którzy wykonują jednocześnie funkcje dystrybucji i dostawy energii, do odrębnego budżetowania tych procesów i zapewnienia przejrzystości kosztów i cen.
*Wolny dostęp do sieci transmisyjnych i dystrybucyjnych dla podmiotów koncesjonowanych przez urząd regulacyjny.
*Ceny kupna sprzedaży energii kształtuje rynek. Utworzono trzy nowe rynki energii elektrycznej:
Rynek giełdowy, do którego dostęp mają wszyscy nie tylko norwescy producenci, Rynek tzw. przyszłych dostaw na bazie długoterminowych kontraktów na dostawę energii Rynek dostaw regulowanych, natychmiastowych, niezbędnych dla bezpieczeństwa energetycznego systemu.
Sektor energetyczny podlega regulacji, ale nie został wyłączony spod prawa antymonopolowego. Kontrolę sektora sprawuje norweski Urząd ds. Konkurencji.
|
|
|
|
|
|
|
|
|