| |
Polityka zagraniczna Kazimierza Wielkiego
|
|
|
 |
 |
2005-07-12 20:05:02
CRI
|
 |
|
a. Międzynarodowe Położenie Polski
Międzynarodowe położenie Polski w chwili objęcia rządów przez Kazimierza było wręcz okropne. Wystarczy popatrzeć na mapę: Państwo nie przypominany pas ziem, w dolnej części wybrzyszony ku wschodowi, lecz nie dosięgający Bugu.Nie posiadało źródeł Wisły, ani nawet jej średniego biegu, gdyż za dolną Pilicą leżały dzierżawy książąt mazowieckich, dalej zaś siedzieli Krzyżacy. Wąską kiszką ciągnęło się od Karpat ku Notci, której ujścia nie obejmowało. Z wyjątkiem południowej-węgierskiej-wszystkie granice były nieustannie zagrożone przez Krzyżaków, Brandenburczyków,niemieckich królów Czech oraz Litwinów. Przylegająca od południowego wschodu Ruś halicka stanowiła bardzo wątpliwą oslonę przed Tatrami.
b. Ukad z Janem Luksemburczykiem.
Kazimierz Wielki dobrze rozumiał, że państwo o tak ciężkim położeniu musiało przede wszysytkim żyć. Należało za wielką nawet cenę rozerwać, a przynajmniej osłabić sojusz Luksemburgów z Krzyżykami, uniknąć zmory wojny na dwa fronty. Król chciał to osiagnąć metodami pokojowymi poprzez układy dyplomatyczne. Więc musiał przede wszystkim uregulować stosunki z Janem Luksemburczykiem. Na dwóch kolejnych zjazdach w Wyszehradzie w 1335-1339 r. doszło do kompromisu to znaczy król czeski za poważną sumę pieniędzy zrzekł się praw do korony polskiej, natomiast Kazimierz Wielki zgodził się uznać jego zwierzchność lenną nad tymi księswami śląskimi, które już poprzednio złożyły hołd. Dotyczyło to prawie całego Śląska, wyjątek stanowiło tylko wpomniane wcześniej księstwo świdnicko-jaworskie.
c. Układ z Karolem Robertem węgierskim
Aby umocnić swoje stanowisko wobec Zakonu, a także umożliwić sobie ekspansję na Ruś halicko-włodzimierską Kazimierz zawarł w lipcu 1339 r. Układ z Karolem Robertem węgierskim, mocą którego tron Polski na wypadek śmierci Kazimierza bez męskiego potomstwa miał przypaść Andegawenom. W zamian za to, Węgry zobowiązały się do udzielania pomocy Polsce przeciw Krzyżakom oraz do uznania i poparcia pretensji Polski na terenie Rusi halicko-włodzimierskiej.
d. Stosunki z Krzyżakami.
W tym okresie, najgroźniejszy z nieprzyjaciół to zakon krzyżacki. Niepewność celów, była tu absolutna równała się walce o byt stron. Zasadniczy zamiar Krzyżaków polegał do utworzenia państwa niemieckiego obejmującego całe połdniowe wybrzeże Bałtyku od Słupska aż po Estonię. Twór taki gdyby powstał, musiałby po prostu zdusić Polskę. Więc w sprawie zagranicznych, stosunki z Krzyżakami Pomorza Gdańskiego, Kujaw i ziemi dobrzyńskiej wystąpili jako rozjemcy Jan Luksemburczyk i Karol Robert, proponując w 1339 r. kompromis. Kazimierz Wielki odrzucił jednak ich warunki, a w tym samym roku odbył się jeszcze jeden sąd w Warszawie, który tym razem całe sporme ziemie przysądził Polsce.
Tego wyroku z kolei nie uznali Krzyżacy, a apelacja do papieża spowodowała jego zawieszenie Kazimierz, zbyt słaby na prowadzenie wojny,nie mogąc jednocześnie przedłużać w nieskończoność zawartego przed śmiercią Łokietka rozejmu z Zakonem, zawarł z nim w 1343 r, w Kaliszu pokój wieczysty na warunkach proponowanego wcześniej kompromisu. Krzyżacy mieli Polsce zwrócić Kujawy i ziemię dobrzyńską, a ziemię chełmińską i Pomorze Gdańskie zatrzymać jako ?wieczystą jałmużnę" króla polskiego. Jednocześnie król polski zachowywał formalnie tytuł ?pana i dziedzica" Pomorza.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
