|
Wzrost liczby ludności miejskiej i miast
|
|
|
|
|
2005-07-14 18:01:08
CRI
|
|
|
Stare ośrodki miejskie w tych czasach powiększały swej ludności. Nad innymi górował Wrocław z liczbą około 20 tys. Mieszkańców na połowie XIV wieku, za nim jako drugi z kolei ośrodek szedł Gdańsk oraz Kraków z liczbą zapewne nie mniejszą niż 15 tys. Mieszkańców. Inne ośrodki były mniej zaludnione, np. Poznań liczył w XIV w niespełna 3 tys. Owe duże i średnie ośrodki miejskie rosły w czasach panowania Kazimierza głównie dzięki napływowi ludności wiejskiej. Licznie też napływała do miast drobna szłachta. Obok procesu wzrastania liczby ludności w starych ośrodkach miejskich mamy do czynienia z powiększaniem się liczby samych miast.
Powstawały one głównie z inicjatywy wielkiej własności ziemskiej, w dobrach królewskich, kościelnych i bogatszej szlachty, ale również z inicjatywy mieszczaństwa w związku z rozwojem dróg handlowych. Lokacja miast nie tylko przynosiła feudałowie bezpośredni zysk w formie sprzedaży wójtostwa i stałych czynszów, tworzyła ona również konieczny ośrodek dla rozwoju gospodarki . towarowo-pieniężnej w jego dobrach.
Największe nasilenie lokacji miast możemy obserwować w tym czasie w Wielkopolsce i na Mazowszu. W pewnym stopniu lokacje obejmowały Ruś halicką. Rozwój handlu
Szlaki handlowe, przecinające Polskę, dadzą się sprowadzić do dwu zasadniczych kierunków. Północno0południowego, prowadzącego z Czech i Więgir, a pośrednio z Włoch, ku Bałtykowi, i zachodnio-wschodniego, prowadzącego z Niemiec, pośrednio z krajów dalszych, do Kaffy, kolonii genueńskiej nad Morzem Czarnym, oraz handlowych miast czarnomorskich, lilii i białogrodu, Drogą północ-południe szły jako impoet lub tranzyt z Więgier miedź, wino, wosk, oliwa, z Czech sukno.
Do Więgier i Czech-sol polska, z północy do Polski i dalej, głównie na Węgry częściowo przez Wrocław do Pragi - flandryjskie i angielskie sukna, solone ryby. Z Flandrią kupcy polscy utrzymywali żywe, zwłaszcza bankierskie stosunki, częstokroć drogą lądową przez Niemcy, z pominięciem krajów zakannych.
Drugim z wymienionych szlaków, zachodnio-wschodnim, przewożono w dużej części inne przedmiot. Jedwab, wino greckie, korzenie, towar niesłychanie poszukiwany, futra, wosk, konie, bydło wędrowaly przez Polske ze wschodu dalszego i bliższego zarówno do Czech, Węgier, jak i do Niemiec, a przez nie do dalszych krajów zachodnich. Glównym przedmiotem wywozu na wschód bylo sukno zwlaszeza w lepszych gatunkach. Zasluguje na uwag, że w w XIV miasta polskie rywalizowaly na terenie Moldawii z kupcami genueńskimi i nawet wypieraly ich stamtąd. Duże znaczenie mial również handel z Norymbergą. która stanowila centrum produkcji glównie drobnych wyrobów żelaznych.
|
|
|
|
|
|
|
|
|