| |
Porównanie osobowości postaci pomiędzy Petroniuszem a Neronem
|
|
|
 |
 |
2005-07-21 16:21:25
CRI
|
 |
|
Akcja rozgrywa się w czasach Nerona (38?68); początek przypada na przełom 62?63 (Winicjusz przybywa z Armenii do Rzymu), część kulminacyjna dotyczy prześladowania chrześcijan po pożarze Rzymu w 64 r., w dalszym ciągu wspomniany jest spisek Pizona w 65 r., a w Epilogu ostatnie chwile i śmierć Nerona. Powieść miała liczne odniesienia do współczesności, np. do renesansu uczuć religijnych w Europie, skrajnego estetyzmu, dekadentyzmu i pesymizmu fin de si?cle'u. Aluzyjnie wiązała się ze sprawą polską. Rzymski cezaryzm mógł nasuwać skojarzenia ? niesprzeczne z intencjami autora - z pruską mocarstwowością i rosyjskim samodzierżawiem, sankcjonującym falę religijnych prześladowań unitów na Podlasiu. Ursus walczy z turem germańskim, a Ligia jest Słowianką. Powieściowy Rzym epoki przejściowej nasuwa analogie do schyłku XIX wieku.
Jednym z głównych bohaterów powieści H. Sienkiewicza jest Petroniusz ? bogaty patrycjusz w średnim wieku , określany mianem "arbitra elegantiarum". Petroniusz mieszkał w Rzymie , lecz autor wspomina , iż niegdyś był on rządcą Bitynii. Noszony przez bohatera tytuł wykwintu i dobrego smaku był zobowiązujący . Mężczyzna przywiązywał ogromną uwagę do wyglądu , zawsze ubrany był w najmodniejsze ( wówczas ) i najbardziej luksusowe szaty . Bulwersowało go to , iż Otho "(...) tak stracił dawne przyzwyczajenia i tak przestał dbać o siebie , że na układanie fryzury wystarczy mu teraz trzy godziny dziennie ."
Petroniusz był estetą "w każdym calu" , lubował się w sztuce , a zwłaszcza w poezji i aktorstwie . Stanowiło to dla niego bardzo ważny aspekt życia . Mężczyzna interesował się filozofią , miał też skłonności do rozważań filozoficznych (np. "Świat dźwiga na barkach nie Atlas , lecz kobieta i czasem igra nim jak piłką .") Był epikurejczykiem ; twierdził , "(...) że życia nie warto żałować" i że "kto umiał żyć , ten powinien umieć umrzeć ." Nie stronił więc od uciech, był stałym gościem neronowych uczt , rażących wręcz rozpustą .
Bohatera cechowała nieprzeciętnie wysoka inteligencja i "ponadczasowa" osobowość . Nie znosił on widoku krwi i brutalności , ludzi używających przemocy miał za prymitywnych barbarzyńców .
Swoje problemy (choć miał ich niewiele) traktował z dystansem , nie zwracał na nie większej uwagi . Taki właśnie dystans i ironia to jego główna broń . Petroniusz sceptycznie oceniał czasy , w których żył . Potrafił się , jednak , do nich dostosować , zachowując niezależność . Był szczery i odważny , ale powściągliwy . Posiadał wielki dar - prawidłowo oceniał sytuacje i wyciągał z nich korzyści , które bardzo przydawały mu się w dalszej egzystencji , w zakłamanym światku Nerona .
Petroniusza cechowało także swoiste poczucie humoru , które nadawało jego postaci wyrazu . Mawiał on , że "(...) śmiech odróżnia ludzi od zwierząt ."
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
