Tym razem małżeństwo trwało aż do śmierci trzeciej, ukochanej, żony w 1017 r.. Znamy jej imię - była to Emnilda, córka księcia słowiańskiego Dobromira. Nie wiemy jednak, jakiego kraju panem był Dobromir - być może był ostatnim księciem Milczan. W nauce pojawiła się ostatnio hipoteza autorstwa Tadeusza Wasilewskiego, według której Dobromir był księciem morawskim.

Autor oparł swój wywód na przesłankach onomastycznych i wskazuje na powiązania Mieszka II, syna Emnildy, z Morawami. Jednakże z powodu skromności materiału źródłowego pogląd ten traktować wypada jako jeszcze jedną hipotezę, próbującą wyjaśnić pochodzenie trzeciej żony, prawdziwej oblubienicy Bolesława Chrobrego. Emnilda dała Bolesławowi dwóch synów: Mieszka i Ottona, oraz trzy córki: Regelindę i dwie nieznane z imienia - ksienię w jakimś klasztorze oraz przyszłą żonę księcia ruskiego Świętopełka. Najstarszy syn Emnildy i Bolesława, Mieszko, urodzony w 990 r., stał się najukochańszym ksią- żęcym potomkiem, z krzywdą dla pierworodnego Bezpryma. W chwili śmierci Mieszka I miał więc Bolesław dwóch synów.

Po tym wstępie traktującym o małżeństwach i potomkach księcia pora przejść do początkowych lat samodzielnych rządów Bolesława. Nie wiadomo, kiedy została wypędzona Oda, ale stało się to zapewne niedługo po zgonie starego księcia, a najpóźniej w 995 r.. Zbiegło się zaś z umocnieniem wpływów jego najstarszego syna na dworze niemieckim i osłabieniem pozycji protek torów rodu, z którego wywodziła się Oda, co tłumaczy powodzenie książęcej akcji. Bolesław rozprawił się też surowo ze zwolennikami Ody, z których dwóch - Odylona i Przybywoja - kazał oślepić. Wygnanie macochy nie zaszkodziło współdziałaniu księcia z Niemcami, wraz z którymi Bolesław ramię w ramię walczył przeciw pogańskim Słowakom znad Bałtyku i Łaby.

Posiłki zbrojne księcia brały udział w walkach pod Brandenburgiem, a po niepowodzeniach akcji chrześcijańskiej i rozszerzeniu ruchu pogańskiego do kraju Obodrytów, Bolesław osobiście w 995 r. stanął na czele swych wojsk, walczących ze Słowianami. Podczas gdy Otto III przy pomocy kontyngentów bawarskich, szwabskich i czeskich walczył z Redarami, Bolesław prawdopodobnie działał nad dolną Odrą.

Dobre kontakty z państwem niemieckim przejął w spad- ku po ojcu. Podobnie rzecz miała się z wikingami z Jomsborga i z książętami szwedzkimi. Przeszedł nawet do sag skandynawskich jako Burysław, król Windlandu, swoją sławą przesłaniając ojca. Natomiast stosunki polsko-czeskie, które pod koniec rządów Mieszkowych nieco się popsuły, wróciły do równowagi w pierwszych latach rządów Bolesława, co potwierdza udział Czechów w walkach ze Słowianami w 995 r.. Później kontakty Chrobrego z Bolesławem czeskim pogorszyły się, książę polski udzielił bowiem schronienia wypędzonym z Czech Sławnikowicom, przede wszystkim Sobieporowi. W osobie polskiego księcia znalazł protektora także inny przedstawiciel tego rodu, biskup praski Wojciech.