|
|
 |
 |
2005-07-25 15:59:52
CRI
|
 |
|
Idea misji wśród pogan, którą zaproponował Bolesławowi późniejszy święty, była atrakcyjna dla Chrobrego ze względów politycznych. Miała aprobatę papieża Grzegorza V, a może i cesarza; od początku jednak pomyślana była jako inicjatywa niezależna od jurysdykcji Kościoła niemieckiego.
Księciu polskiemu natomiast, jako jej protektorowi, osobliwie w dobie szerzenia chrześcijaństwa wśród plemion pogańskich; mogła dodać szczególnego splendoru. Bolesław na obiekt chrystianizacji wybrał plemiona pruskie, nie chcąc rywalizować z Niemcami na ziemiach Wieletów.
Poza tym wpływy niemieckie nie sięgały Prus. Misja pruska Wojciecha podlegała wprost Rzymowi, a Bolesław w stosunku do praskiego biskupa występował jako opiekun misji papieskiej. W kwietniu 997 Wojciech wyruszył do Gdańska, a stamtąd do Prus. Towarzyszyli mu Radzim Gaudenty i Bogusz. Oddział zbrojnych, danych mu do opieki na czas wędrówki do Gdańska, za- wrócił pod Elblągiem.
Stąd przyszły święty udał się na wschód, w głąb terenów zamieszkanych przez Prusów, docierając do bogatego miasta Truso, gdzie został zmuszony przez pogan do powrotu. 23 kwietnia, w dzień św. Jerzego, podczas odprawiania nabożeństwa został zabity. Wieść o jego śmierci przynieśli Chrobremu Gaudenty i Bogusz. Bolesław wykupił ciało biskupa z rąk pogan i 20 października pochował uroczyście w Gnieźnie.
Sława pierwszego polskiego świętego, kanonizowanego już w 998 lub 999, zwróciła oczy ówczesnego świata na kraj Bolesława. Stała się też podstawą ambitnych planów kościelnych Chrobrego, zmierzających do utworzenia polskiej metropolii w Gnieźnie. W 999 papież Sylwester II ustanowił "arcybiskupstwo św. Wojciecha", które objął brat i towarzysz męczennika Radzim Gaudenty.
Obok istniejącego już biskupstwa misyjnego w Poznaniu, podległego bezpośrednio Rzymowi, powołano do życia nowe biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu, wzbogacając w ten sposób polską prowincję kościelną. Postanowienia papieskiej bulli w tej sprawie wprowadzone zostały w życie w 1000, co związane było z pielgrzymką Ottona III do grobu św. Wojciecha. Przyniosła ona m.in. głośne w owym czasie spotkanie cesarza z księciem polskim.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
