| |
Drugi etap wojny Bolesława Chrobrego z Niemcami
|
|
|
 |
 |
2005-07-29 19:23:28
CRI
|
 |
|
Drugi etap wojny Bolesława Chrobrego z Niemcami - w latach 1007-1013 - rozpoczął się zerwaniem pokoju przez cesarza Henryka II. Powodem były podejmowane przez Bolesława Chrobrego próby nawiązania bliższych kontaktów z Wieletami i Czechami. Polski książę prowadził wówczas zakrojoną na szeroką skalę działalność dyplomatyczną, starając się pozyskać wielu sojuszników. W tym celu wydał swoją córkę za Hermana, syna Ekkeharda, który zarządzał Marchią Milczańską.
Również ożywił swoje kontakty ze Skandynawią, gdzie jego siostra Świętosława Sygryda, po śmierci swego pierwszego męża, władcy Szwecji Eryka, wyszła za króla duńskiego Swena Widłobrodego. Wojnę pierwszy też rozpoczął cesarz niemiecki, który jednak zajęty był bardzo wewnętrznymi sprawami. Wykorzystał to Bolesław i w maju 1007 poprowadził wyprawę w okolice Magdeburga, odzyskując dla Polski Łużyce i Milsko wraz z Budziszynem. Odwetowa wyprawa niemiecka na Polskę ruszyła dopiero w 1010.
Zgromadziwszy liczną armię, książę saski Bernard, który dowodził nią pod nieobecność Henryka II, wyruszył przez Łużyce w stronę Krosna, by tutaj próbować forsować Odrę. Chrobry, uprzedzając ruch Niemców, zabezpieczył przeprawy. W efekcie najeźdźcy ruszyli w stronę Głogowa, unikając walnej bitwy, a następnie, nie mogąc prze- łamać obrony Bolesława, wycofali się do kraju. Jedyną korzyścią z tej wyprawy było odzyskanie przez najeźdźców części Łużyc. Druga w tym etapie wojny wyprawa niemiecka na Polskę została zwołana na lato 1012. Wojska dowodzone przez arcybiskupa magdeburskiego Walterda dotarły jedynie do Białej Góry nad Łabą i tam utknęły.
Bolesław Chrobry postanowił wykorzystać mało aktywną postawę wojsk niemieckich i zaatakował gród Lubuszę, który 20 sierpnia 1012 zdobył i puścił z dymem. Wojska niemieckie z powodu powodzi na Łabie nie mogły pomóc obleganemu przez Polaków grodowi. Jedna i druga strona, znużona prowadzonymi działaniami, przystąpiła wówczas do rozmów pokojowych.
Zwłaszcza że Henryk II przygotowywał się do wyprawy do Rzymu, aby koronować się na cesarza, natomiast Bolesław Chrobry przerwę w działaniach wojennych chciał wykorzystać na wyprawę na Ruś w celu obrony swego zięcia Świętopełka. Zawarty w 1013 pokój w Merseburgu przyznawał Polsce Łużyce i Milsko, z których to ziem miał Chrobry złożyć królowi niemieckiemu hołd oraz dać mu na wyprawę rzymską oddział 300 rycerzy.
Z kolei Henryk II miał wspomóc oddziałem wojskowym Bolesława Chrobrego w planowanej wyprawie na Ruś. Zawarte postanowienia miały zostać umocnione małżeństwem syna Bolesława Chrobrego, Mieszka, z Rychezą, córką palatyna nadreńskiego Erenfrieda (Ezzona). Uroczyście zaprzysiężona ten pokój 24 maja 1013 w Merseburgu.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
