|
Znaczenie Bitwy pod Grunwaldem
|
|
|
|
|
2005-11-22 11:29:37
CRI
|
|
|
Klęska zakonu na polach grunwaldzkich ? 15 lipca 1410 roku ? była totalna. Poległo po stronie krzyżackiej ? jak obliczał A. Nadolski ? około 8 tysięcy ludzi, a około 14 tysięcy walczących zostało pojmanych w niewolę. Zginęli rycerską śmiercią na polu walki wielki mistrz Ulryk von Jungingen i cała niemal starszyzna zakonna, jak wielki komtur Kuno von Lichtenstein, wielki marszałek Fryderyk von Wallenrode, wielki szatny Albrecht hrabia von Schwarzburg, skarbnik Tomasz von Merheim. Poległo wielu komturów i braci-rycerzy, tysiące gości, najemników, czeladzi obozowej. Dwaj urzędnicy zakonu ? Markward von Salzbach, komtur brandenburski (pokarmiński) i Schaumburg, wójt sambijski ? wzięci do niewoli, zostali ścięci na rozkaz Witolda. Z pola bitwy zdołał uniknąć wielki szpitalnik Werner von Tettinger, komtur Elbląga.
Tak krwawy pogrom dostojników i starszyzny krzyżackiej był zjawiskiem rzadkim w średniowiecznych bitwach, w których zwykle zwycięzcy ? w nadziei okupu ? brali nieprzyjaciół do niewoli. Być może rację ma tu S. M. Kuczyński, który uważa, że ta zaciętość była wynikiem dużego udziału w ostatnim starciu bitwy piechoty chłopskiej, polskiej i litewsko-ruskiej. Rycerz biorąc do niewoli wroga mógł liczyć na wzbogacenie się dzięki wysokiemu okupowi. Chłopi natomiast za wziętego do niewoli rycerza okupu nie dostawali.
Tysiące rycerzy krzyżackich i ?gości" zakonu ? ludzi z różnych stron świata i różnych narodów, którzy przybyli z pomocą krzyżakom ? jak czytamy w Kronice konfliktu ? wziętych zostało do niewoli. Wśród jeńców znaleźli się dwaj książęta: Kazimierz szczeciński i Konrad Biały 'oleśnicki. Obaj ze swymi chorągwiami wspierali Krzyżaków w bitwie grunwaldzkiej. Zwycięstwo pod Grunwaldem było triumfem króla polskiego. Potęga polityczna i militarna zakonu krzyżackiego została złamana.
Politycznie ? pisał J. Dąbrowski ? kładła bitwa grunwaldzka koniec przeświadczeniu o mocarstwowej przewadze zakonu wobec swoich sąsiadów, i to zarówno w oczach Polaków i Litwinów, jak i świata zachodniego.
Profesor Uniwersytetu Praskiego Jan Hus, wielki reformator i przywódca czeskiego ruchu narodowego, gratulując królowi polskiemu zwycięstwa pisał:
Gdzie są ich (tj. krzyżaków) miecze, konie opancerzone, ludzie w stal zakuci i uzbrojeni? Gdzie floreny i skarby niezliczone, którym zaufali? Zawiodło wszystko!
Zwycięstwo grunwaldzkie pokazało umiejętności strategiczne i taktyczne wojsk polsko-litewskich. Nigdy już za czasów panowania Jagiełły współdziałanie Polaków i Litwinów nie było tak skuteczne.
Klęska grunwaldzka spowodowała znaczne pogorszenie sytuacji wewnętrznej państwa zakonnego. Straty w ludziach zmusiły krzyżaków do korzystania z wojsk najemnych, co powiększało wydatki i pogarszało sytuację finansową zakonu. Wzrosła opozycja ?stanów pruskich" ? to jest rycerstwa i miast pruskich przeciw rządom krzyżackim. Klęska militarna krzyżaków osłabiła autorytet zakonu wśród mieszkańców Prus. Kryzys objął też sam zakon. Rozluźniły się więzi z inflancką gałęzią zakonu. Spory i konflikty krzyżaków pruskich doprowadziły do obalenia wielkiego mistrza Henryka von Plauena, który po klęsce grunwaldzkiej uratował państwo krzyżackie od całkowitej zagłady.
W Prusach pogrom krzyżaków pod Grunwaldem wywarł ogromne wrażenie. Cały kraj ogarnęła panika.
|
|
|
|
|
|
|
|
|