| |
Trudności z realizacją wymogów związanych z acquis
|
|
|
 |
 |
2005-11-29 19:39:33
CRI
|
 |
|
Dążenia Polski do spełnienia wymogów acquis wyznacza Układ Europejski, który przewiduje powstanie obszaru wolnego handlu z Polską do roku 2002 i likwidację większości taryf i innych środków ograniczających wzajemny handel do końca 1998 roku. Na niektórych rynkach (np. stalowym czy telekomunikacyjnym występowały trudności w realizacji procesu liberalizacyjnego), na innych obowiązywały derogacje.
Również w zakresie harmonizacji norm technicznych, czy swobody wchodzenia podmiotów gospodarczych do pewnych sektorów gospodarczych (np. infrastruktury) Polska ma trudności z realizacją procesów dostosowawczych. Należało zharmonizować ze standardami europejskimi ponad 100 000 norm technicznych. Mimo niewątpliwie pewnych sukcesów w tej dziedzinie, likwidowanie barier technicznych napotyka ciągle w praktyce na duże trudności. Jednak najmniejszy postęp osiągnięto w liberalizowaniu dostępu do zakupów publicznych. Pozytywne rozwiązania w wymienionych obszarach są niezbędne dla tworzenia warunków dla włączania się Polski do jednolitego rynku towarów i usług.
Natomiast zliberalizowane są już w dużym stopniu regulacje dotyczące przepływu kapitału, co było związane z wcześniejszym przyjęciem zobowiązań w ramach członkostwa Polski w OECD (przyjęcie Polski do OECD nastąpiło w listopadzie 1996 roku). Szybkie wprowadzenie ustaw i regulacji acquis dotyczących gospodarki w wielu sektorach (energetyka, telekomunikacja, transport) może przyciągnąć inwestycje i wzmocnić czynniki wzrostu, jednak w niektórych dziedzinach (np. ochrona środowiska, warunki socjalne), zbyt pośpieszne przyjęcie regulacji unijnych może być bardzo kosztowne i stanowić nadmiernie wydatki obciążające budżet i obniżenie poziomu konkurencyjności firm.
Dostosowania prowadzące do elastyczności rynku pracy w Polsce ułatwią realokację czynnika pracy z firm i sektorów niefektywnych do konkurencyjnych, uruchamiając czynniki wzrostu gospodarczego przy jednoczesnej redukcji bezrobocia. Jednak szybkie dostosowanie do wymogów socjalnych wynikających z dyrektyw Unii nadmiernie zwiększą koszty siły roboczej prowadząc do niebezpieczeństwa redukcji nakładów pracy w przedsiębiorstwach albo spadku ich konkurencyjności.
Również w rolnictwie ewentualność przyjęcia wysokich cen rolnych Unii w Polsce może być za kosztowne dla konsumenta oraz osłabić bodźce do wzrostu produktywności w polskim rolnictwie.
Jednak świadomość funkcjonowania jednolitych reguł ustalanych przez acquis communautaire i na tej podstawie eliminacja ryzyka we współpracy z Polską będzie stanowiła istotną zachętę do prowadzenia tu interesów lub współpracy gospodarczej z Polską. Jednolite reguły będą więc stanowiły czynnik ułatwiający polskim przedsiębiorstwom działalność na rynku pozostałych krajów Unii.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
