| |
Konieczność przebudowy struktury gospodarczej Polski i przyspieszenia prywatyzacji
|
|
|
 |
 |
2005-11-30 16:25:28
CRI
|
 |
|
Kryteria kopenhaskie, ustanowione dla Polski i innych krajów, które podpisały układy europejski, na szczycie w Kopenhadze, wymagają, by kraje kandydujące do członkostwa w UE posiadały funkcjonującą gospodarkę rynkową i zdolność konkurencyjną na rynku europejskim.
Tymczasem, od początku procesu transformacji, gospodarka polska boryka się z niedostosowaniem się wielu gałęzi produkcji do warunków konkurencji rynkowej. Wynika ono z występujących dysproporcji produkcyjnych, będących pozostałością starego systemu, takich jak:
- nadmierna produkcja,
- przestarzała produkcja,
- niekonkurencyjna produkcja,
- nadmierne zdolności produkcyjne,
- nadmierne zatrudnienie (zwłaszcza w przemyśle ciężkim),
- nadkoncentracja produkcji (dominacja w gałęzi dużych przedsiębiorstw, często o pozycji monopolistycznej),
- nadmierna kapitałochłonność i energochłonność produkcji,
- technologie degradujące środowisko,
- przewaga własności państwowej (zwłaszcza w przemyśle ciężkim).
Eliminacja tych niekorzystnych deformacji gospodarczych jest niemożliwa bez dokonania głębokiej restrukturyzacji wielu branż gospodarczych i poszczególnych firm. Jest ona też niezbędna dla stworzenia takich warunków konkurencyjności gospodarki polskiej, by mogła ona spełnić wymogi związane z członkostwem w Unii Europejskiej i realizacją zobowiązań dotyczących znoszenia protekcjonizmu, a więc tworzenia reguł konkurencyjności, znoszenia barier na rynku oraz ograniczenia pomocy państwowej.
Restrukturyzacja i prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych oraz całych branż przemysłowych i finansowych została więc uznana przez rząd za podstawowy warunek przejścia do gospodarki rynkowej i spełnienia kryteriów kopenhaskich dotyczących przyszłego członkostwa Polski w UE, tzn. urynkowienia gospodarki i podniesienia poziomu jej konkurencyjności.
Zasadniczym celem procesu prywatyzacji w Polsce, związanym z restrukturyzacją przedsiębiorstw państwowych i całych sektorów gospodarczych, jest stworzenie warunków dla zapewnienia długofalowego wzrostu gospodarczego poprzez poprawę efektywności gospodarowania i zwiększenie konkurencyjności podmiotów gospodarczych na rynku krajowym i zagranicznym.
Ponieważ wysoki udział sektora publicznego w Polsce nie odpowiada standardom gospodarki rynkowej, jak najbardziej wskazane jest ustanowienie priorytetu intensyfikacji procesów prywatyzacyjnych w średniookresowej strategii działań rządu. Średniookresowym celem działań rządu jest realizacja procesów prywatyzacyjnych we wszystkich sektorach gospodarki, przy założeniu stanu docelowego w 2001 roku w postaci prywatyzacji 80% pozostających w rękach Skarbu Państwa przedsiębiorstw państwowych.
W 1998 roku rozpoczęto proces prywatyzacji strategicznych dla polskiej gospodarki sektorów, takich jak: telekomunikacja, transport, elektroenergetyka, sektor paliw, hutnictwo, i w szerszym niż dotąd zakresie - bankowość. Dalsze przekształcenia własnościowe mają być realizowane na podstawie średniookresowej strategii prywatyzacji zawartej w Programie prywatyzacji do roku 2001, przyjętym przez RM w dniu 14 lipca 1998 roku. Jednak obecnie nadal są niezadowalające postępy procesu prywatyzacji mierzone udziałem sektora prywatnego w PKB czy zatrudnieniu. Sektor prywatny ma udział około 65% w PKB. Jest to wskaźnik za mały, aby Polska była dobrze przygotowana do członkostwa w UE.
Widać to również przy ocenie stanu realizacji zadań prywatyzacyjnych w ujęciu sektorowym. W 1998 roku uległo jedynie intensyfikacji tempo przekształceń własnościowych realizowanych w sektorze bankowym, ale już opóźnia się np. proces prywatyzacji PZU S.A.
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
