Pierwsza część

Henryk Sienkiewicz był najsłynniejszym pisarzem realistycznym Polski XIX wieku. Za swego życia napisał on nie tylko wiele popularnych noweli i opowiadań, ale również stworzył znane powieści, jak np. "Rodzina Połanieckich", "Bez Dogmatu", "Ogniem i Mieczem", "Potop", "Pan Wołodyjowski", "Qvo Vadis", "Krzyżacy", " W pustyni i w puszczy". Jego utowory cieszyły się wielką popularnością i wysokim uznaniem wśród czytelnków całego świata dzięki zawarciu w nich entuzjastycznej idei patriotycznej, majestatycznych i malowniczych wydarzeń historycznych, dogłębnemu reprezentowaniu praktycznego życia i żywych indywidualnych postaci oraz barwnemu stylowi artystycznemu. Sienkiewicz był także polskim pisarzem, z którym najwcześniej zapoznali się chińscy czytelnicy. Jeszcze w roku 1906 jego utwór "Latarnik" został przełożony na język chiński. Największe wysiłki na rzecz zapoznania Sienkiewicza z chińskimi czytelnikami uczynił najsłynniejszy chiński nowoczesny pisarz i tłumacz, Lu Xun ( właśc. Zhou Shuren). Sienkiewicz był jednym z najbardziej ulubionych przez Lu Xuna pisarzy zagranicznych i jego prace wpłynęły w pewnym stopniu na twórczość Lu Xuna. W roku 1909 Lu Xun, wraz z jego młodszym bratem Zhou Zuoren, przełożyli i wydali "Zbiór opowiadań z zagranicy" ( dwa tomy), w którym znalazły się cztery nowele Sienkiewicza: " Janko muzykant ",  "Jamiół ", "Latarnik" i "Sachem". W posłowiu do tego zbioru Lu Xun napisał: "Sienkiewicz w licznych nowelach bardzo często opisuje ciężki los narodu, tragiczną miłość oraz stosuje humorystyczny i malowniczy styl pisania, przedstawiając zdarzenia i uczucia zindywidualizowanych postaci". W roku 1921, prze pomocy Lu Xuna, utwór Sienkiewicza "Szkice Węglem", przełożony na język chiński przez jego brata, został wydany w Chinach. Dzięki aktywnej inicjatywie Lu Xuna utwory Sienkiewicza były nieustannie przedstawiane czytelnikom chińskim. W roku 1922 wydany został chiński przekład "Qvo Vadis", który został przełożony z języka angielskiego na chiński w skróconej wersji. Rok 1828 był rokiem, w którym wydano w Chinach najwięcej utworów Sienkiewicza. Były to "Na jasnym brzegu"(były tytuł: "Monte Carlo"), "Wycieczka do Aten" i "Zbiór nowel". W okresie 8 lat okupacji japońskiej w Chinach działania kulturalne zostały zatrzymane i niszczone. Prace nad przekładami polskich utworów literackich w Chinach zostały przerwane. Dopiero po zwycięstwie narodu chińskiego nad agresorami japońskimi, w roku 1945, prace nad wydaniem utworów Sienkiewicza w Chinach zostały wznowione i wydano po kolei jego nowele "Bartek Zwycięzca" i " Ta Trzecia". W okresie od początku XX wieku do lat siedemdziesiątych XX wieku, obok powieści "Qvo Vadis" wiele innych nowel Sienkiewicza zostało przełożonych na język chiński. Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku przekładanie utworów Sienkiewicza w Chinach weszło w nowy etap. Przełożono większość nowel Sienkiewicza oraz jego powieści historyczne, które cieszyły się wśród czytelników chińskich dużą popularnością.

Przed moim wyjazdem do Polski na studia, tylko słyszałem o nazwisku Sienkiewicza, nie czytałem żadnych jego utworów. Po przybyciu do Polski, w roku 1954, dowiedziałem się, że Sienkiewicz jest znanym pisarzem Polski i zaczęłem czytać jego nowele. Podczas trzeciej klasy moich studiów, wykładowcy dali każdemu studentowi listę obowiązujących do czytania utworów literackich z czasu pozytywizmu. Zgodnie z wymaganiami wykładowców zacząłem pilnie czytać utwory literackie, które znajdowały się na liście oraz odpowiednie artykuły i prace dotyczące tych utworów. Pamiętam jeszcze to, że w owym czasie najbardziej zafascynowała mnie powieść Prusa "Lalka" i historyczne powieści Sienkiewicza. Czytałem intensywnie, dniem i nocą, Trylogię, "Qvo Vadis" i "Krzyżacy". W tym czasie czytanie tych utworów literackich sprawiało mi dużo przyjemności i poczucia piękna, nie czułem na sobie ciężaru nauki. Pomyślałem sobie wtedy, że bardzo będę się cieszyć, jeśli będę mógł przełożyć te powieści z oryginalnego języka i przedstawić je czytelnikom chińskim.