Po ostatnim światowym kryzysie finansowo-gospodarczym z którego Chiny wyszły obronną ręką, narasta w Państwie Środka przekonanie o tym, że kraj musi w większym stopniu aniżeli dotąd, otworzyć się na kapitał prywatny. Ponieważ pragmatyzm dominuje w gospodarczych planach i zamierzeniach tutejszych władz, więc taki krok nie zaskakuje. Rząd wydał już w tej sprawie odpowiednie wytyczne i powoli, dotąd kontrolowane przez państwo sektory gospodarki, będą stopniowo demonopolizowane. Dotyczyć to ma głównie niektórych gałęzi przemysłu, infrastruktury, usług finansowych i społecznych. Chinom udało się uniknąć spowolnienia gospodarczego, dzięki ogromnym rezerwom finansowym, pozwalającym stymulować, poprzez różne formy dotacji państwowych, wewnętrzną konsumpcję, handel zagraniczny, oraz krajowe inwestycje. Podobnie zrobiły też inne państwa dotknięte recesją o ile było je na to stać. Chiny, których gospodarka oparta jest na okresowych planach, zamierzają ściśle kontrolować jej prywatyzację, a zwłaszcza przepływ kapitałów, odwołując się do złych doświadczeń amerykańskich. Panuje tu przekonanie, że właśnie brak kontroli państwa, nad tym co dzieje się na rynku m.in. kredytów hipotecznych i doprowadzenie do powstania baniek spekulacyjnych, było bezpośrednią przyczyną amerykańskiego kryzysu finansowego, który rozlał się na cały niemal świat, przekształcając w kryzys gospodarczy. W Chinach panuje w kręgach ekonomistów przekonanie, że interwencjonizm państwowy w ostatecznym rozrachunku, przynosi więcej korzyści aniżeli strat. Dlatego wpuszczeniu do chińskiej gospodarki szerszym strumieniem aniżeli dotąd, kapitału prywatnego, będzie towarzyszyła kontrola ze strony państwa, a zwłaszcza kontrola jego poczynań na rynku finansowym. Niektórzy mówią, iż z tego godzenia ognia z wodą, niewiele dobrego wyniknie, jednak chińska gospodarka i jej decydenci, wiele już razy udowodnili, że potrafią wyjść poza utarte schematy. Sporo katastroficznych prognoz odnośnie chińskiego wzrostu, jak dotąd nie sprawdziło się. Ciekawe więc będzie, jak na ostatnie zapowiedzi tutejszej Rady Państwowej - czyli rządu–zareagują, zwłaszcza zagraniczni inwestorzy. Czy w jeszcze większym stopniu aniżeli dotąd, wejdą na chiński rynek, czy raczej przeważy obawa przed nadmierną kontrolą i regulacją ze strony państwa? Pokusa wielkich zysków wydaje się jednak zbyt duża, aby długo czekali z podjęciem decyzji.