Trudność w wynalezieniu zegara mechanicznego polegała na ustaleniu, w jaki sposób koło nie większe niż pomieszczenie mogłoby obracać się w miarę bez przerw z taką samą prędkością jak Ziemia.Gdyby coś takiego udało się wymyślić, to koło stałoby się Ziemią i mogłoby pokazywać czas. Czas przecież jest niczym innym jak tylko ustaleniem, ja bardzo Ziemia obróciła się już danego dnia.

Dokonanie tego wyczynu było jednym z największych osiągnięć ludzkości. Gdzie bylibyśmy dzisiaj bez zegarów? Mechaniczny zegar wynaleziono w Chinach w VIII wieku n.e. Ale jeszcze w roku 1271 Robertus Anglicus w swoim komentarzu do Sfery Sacrobosco informował, że w Europie "wynalazcy próbują stworzyć koło, które wykona jeden pełn obrót w tym samym czasie, w jakim Ziemia wykonuje swój, ale nie mogą tego osiągnąć. Jeśli im się uda, będzie to prawdziwie dokładny zegar, wart więcej niż jakiekolwiek astrolabium lub inny astronomiczny przyrząd do obliczania godzi..."

Do roku 1310 Europejczkom udało sIą to osiągnąć. Bodźcem stały się prawdopodobnie zniekształcone opisy chińskich zegarów mechanicznych, które dotarły na Zachód za pośrednictwem kupców. Stało się to w tym samym wieku, w którym pojawiły się w Europie takie chińskie wynalazki, jak proch strzeliczy, most segmentowo-łukowy, żeliwo i druk.

Pomijając fakt, że Chińczycy są z pewnością ludźmi pełnymi pomysłów, jakie jeszcze inne czynniki mogły mieć wpyłw na to, że to właśnie oni, jako pierwsi, wynaleźli zegar mechaniczny? Czy istaniały specjalne powody, dla których pilnie potrzebowali znać godziny dnia i dni roku z precyzją, jakiej nie wymagano w Europie? Odpowiedź brzmi: tak, ale niewielu ludzi mogłoby wyobrazić sobie dlaczego.

Cesarz chiński był postacją kosmiczną, odpowiednikiem Gwiazdy Polarnej na Ziemi. Każdy jego ruch był regulowany przez związki z astrologią. Następcą był niekoniecznie najstarszy syn. Istnieje w historii Chin wiele przykładów, kiedy sposób ustalono, kto powinien być nastężcą? Część procesu selekcyjnego pelegała na astrologicznym wyliczeniu momentu poczęcia dziecka (jako że w chińskim horoskopie za początek uznaje się moment poczęcia, a nie narodzin dziecka). Chwile, w których mogło nastąpić poczęcie, starannie ustalano u najważniejszych żon i konkubin cesarskich, aby wtedy właśnie cesarz mógł z nimi sypiać. Dostęp do cesarza musiał być dokładnie ustalony w celu osiągnięcia właściwego rezultatu.