W II wieku naszej ery Chińczycy wynaleźli korbę ręczną. Nie ma w tym nic dziwnego, że w III wieku naszej ery wynaleźli kołowrotek rybacki czyli mały kołowrót. Malowidło chińskiego artysty Ma Yuana, pochodzące z około 1195 roku, jest być może najstarszym zachowanym wyobrażeniem kołowrotka rybackiego. Nosi ono tytuł "Rybak na Zimowym Jeziorze" i wyraźnie ukazuje zastosowanie kołowrotka w XII wieku. Nie są nam znane przedstawienia kołowrotka na Zachodzie sprzed roku 1651.

Diaoche to starożytna chińska nazwa kołowrotka rybackiego. Najwcześniejsze odniesienie do niej odnalezione przez Needhama występuje w "Biografiach słynnych nieśmiertelnych", datowanych na przełom III i IV wieku. Jednak fragmenty tej książki według rzetelnych ustaleń pochodzą z 35 roku przed naszą erą i 167 roku naszej ery, tak więc możliwe jest, że fragment dotyczący kołowrotka jest starszy od samej książki.

O przodku kołowrotka rybackiego wspomniano w ksiądze "Mozi" (Mistrz Mo), pochodzącej z około 320 roku przed naszą erą. Księga ta była kanonem moistów - grupy filozofów - wojowników i protonaukowców, której członkowie dokonali wielu ulepszeń w technologii wojskowej. Jedną z ich maszyn wojennych była arkubalista, wczesna forma broni artyleryjskiej, która strzelała w wroga wiązkami oszczepów. Oszczepy były zbyt cenne, aby je marnować, przywiązywano je więc do sznurów, żeby za pomocą szpuli i kołowrotu móc je odzyskać i użyć powtórnie. Prawdopodobnie jeśli oszczep tkwił jednak w czyjejś piersi, zostawiano go tam. Jest z pewnością ironią losu, że to wojskowe urządzenie przyczyniło się do powstania najbardziej pokojowego z wynalazków - kołowrotka rybackiego.