Na zakończenie każdego roku pekiński Teatr Narodowy organizuje serię uroczystości i wystawia okolicznościowe spektakle. Przygotowany wspólnie przez Teatr Narodowy i Narodowy Teatr Dramatyczny dramat „Jane Eyre" wszedł już do klasycznego repertuaru i pokazywany był przez trzy kolejne lata. Spotkał się również z dużym uznaniem wśród publiczności. W dzisiejszej audycji opowiemy Państwu o tej sztuce.

W najnowszej inscenizacji "Jane Eyre" wystąpiły trzy znane chińskie aktorki: Yuan Quan, Chen Shu i Zhu Jie. 11 grudnia odbyło się pierwsze z 12 przedstawień. W roli tytułowej wystąpiła Zhu Jie, a jej partnerem scenicznym był Wang Luoyong, znany jako legenda Broadwayu.

Reżyser dramatu Wang Xiaoying powiedział naszej stacji, że jest to dla niego jeden z najważniejszych w życiu projektów, a także najbardziej udaną inscenizacją ostatnich lat. Właśnie "Jane Eyre" ceni sobie w swoim dorobku najbardziej.

„Jane Eyre" nawiązuje do biografii brytyjskiej pisarki Charlotte Bronte, jest jej swego rodzaju autobiografią. To znakomite dzieło literackie cieszy się nadal niesłabnącym powodzeniem.

Inaczej niż w powieści, która rozpoczyna się w dzieciństwie Jane Eyre, w dramacie początkiem akcji jest spotkanie bohaterki z Rocherstrem. Dzieciństwo pokazywane jest na scenie w formie wspomnień bohaterki.

Reżyser zastosował technikę strumienia świadomości, aby pokazać na scenie piętno głębokiej pamięci Jane. Jej świat wewnętrzny ukazuje w sposób bardzo poetycki. To znacznie więcej niż zwykła, opowiadana historia. Sam reżyser mówi:

"Na początku dramatu Jane pojawia się z bagażem w pałacu, gdzie zostać ma nauczycielką. Jane i Rocherster spotykają się przypadkiem, a później nawiązują kontakt, rodzi się między nimi konflikt. Stają się znajomymi, a potem pojawia się miłość. Dramat nie opowiada jedynie historii miłości, ale pokazuje ten rodzaj miłości, w której na równi występują dwie osobowości, każdy zachowuje swoją godność. Ludzie odsłaniają się przed sobą nawzajem, odnajdują siebie."

Wang Xiaoying proponuje nową interpretację powieści "Jane Eyre". Podejmuje się przy tym śmiałych eksperymentów. On sam twierdzi, że scena powinna stać się dla widzów kluczem do otwarcia najbardziej poetyckiej i najbardziej elastycznej przestrzeni teatralnej:

"W naszej scenografii pałac składa się z dwóch ekranów, które poruszają się po obwodzie koła. Pod koniec spektaklu na scenie nie ma już ekranu, a jedynie krzesło, fortepian i jesienne liście pokrywające deski sceniczne. To naprawdę bardzo liryczne."

Ponowne spotkanie Rocherstera i Jane na końcu spektaklu jest punktem kulminacyjnym całego dramatu, a widzom przynosi wstrząs. Reżyser Wang Xiaoying postawił w swoim dziele piękną, romantyczną i znaczącą kropkę. On sam mówi:

"Zakończenie jest w dramacie takie samo jak w filmie i powieści. Jane zdaje sobie po latach sprawę z tego, że prawdziwą wartością jest dawanie miłości. To niezwykle romantyczne i klasyczne zakończenie."

"Jane Eyre" w wersji przygotowanej dla Teatru Narodowego w Pekinie od trzech lat zachwyca poetyckimi i elastycznymi środkami wyrazu. Dramat odświeża niezwykły urok "Jane Eyre", na nowo pokazując, jak ciepłe jest to wiekowe arcydzieło.