Wielka Pieśń Narodu Dong
Na Uniwersytecie w Guizhou, Wu Hui i jej koleżanki pochodzące także z narodu Dong mieszkają w jednym pokoju w akademiku. Codziennie wieczorem, z ich pokoju słyszeć można tę piękną pieśń.
2-letnie życie uniwersyteckie uświadomiło Wu Hui i jej koleżankom, jak wiele możliwości stoi przed nimi. Wu Hui ma także nowe pomysły związane ze sposobem wykonywania "Wielkiej Pieśni Narodu Dong", którą członkowie tej mniejszości wykonywali już od 1000 lat. Obecnie, Wu Hui i jej siostry korzystając ze zdobytej na uniwersytecie wiedzy muzycznej zaczęły już regulować zapis muzyczny tej pieśni zgodnie z obowiązującym zasadami.
"Na uniwersytecie, uczyłyśmy się teorii muzycznej, dzięki czemu teraz możemy już nawet napisać śpiewnik. W przeszłości, pieśni narodu Dong, kultywowane były tylko poprzez przekaz ustny i dzięki pamięci kolejnych pokoleń. Teraz mamy śpiewniki, dzięki którym, sztuka ta nie zaginie."
Ponieważ w przeszłości, naród Dong nie posiadał swojego pisma, wiele dobrych obyczajów i tradycji kulturowych poznawano jedynie dzięki zawartym w pieśniach przekazom. Prócz zgromadzenia i spisania pieśni narodu Dong, Wu Hui i jej siostry zauważyły także, że obecnie wiele osób wykonuje utwory mniejszości, z wykorzystaniem wielu elementów muzycznych, tak aby pieśni te mogły znaleźć odbiorców w większej liczbie słuchaczy. Wu Hui planuje więc odnowić „Wielką Pieśń Narodu Dong".
[ 
