Mauzoleum stanowią trzy powiązane ze sobą pałace w "stylu jurty", czyli tradycyjnej mongolskiej architektury. Środkowy pałac ma 26 metrów wysokości a jego dach pokryty jest szkliwionymi niebieskimi płytkami. Ściany Mauzoleum są białe a drzwi czerwone. Cały obiekt robi wrażenie tajemniczego i majestatycznego.

W centrum głównej hali stoi posąg Czyngis-chana. Na ścianie widać historyczną mapę Euroazji; z tyłu głównego holu są 3 pomieszczenia należące do Czyngis-chana, jego małżonek oraz braci i sióstr. Na zachodniej ścianie widnieją malowidła przedstawiające historię życia wodza - od narodzin, aż do śmierci, historię jego zachodnich i wschodnich wypraw oraz zjednoczenie Mongolii. Malowidła na ścianie wschodniej przedstawiają osiągnięcia jego wnuka Kubilaj-chana, a także innych potomków wodza. Są tu również sale poświęcone najmłodszemu synowi Czyngis-chana – Tolui-chanowi oraz 9 sztandarów symbolizujących dziewięciu generałów Czyngis-chana. W Mauzoleum znajdują się też: siodło, miecz i włócznia, których -- jak głosi legenda -- używał on sam.

Za opiekę i rytuały nad jego trumną odpowiada 500 rodzin, które tworzą tzw. orszak specjalny. Wywodzą się one z plemienia Darhadem. Jego członkowie nie pełnią służby wojskowej i nie płacą podatków, a jedynie z pokolenia na pokolenie, zajmują się opieką nad trumną Czyngis-chana. Przez 800 lat wiernie strzegą Mauzoleum, kultywując stare mongolskie obyczaje i rytualne obrzędy z XIII wieku.

Tradycyjna, mongolska ceremonia ofiarna, jest bardzo odświętna i uroczysta. Codziennie odbywają się tu uroczystości kultowe ku czci Czyngis-chana -- wiosną, latem, jesienią i zimą. Uroczysty przebieg ma zwłaszcza ceremonia wiosenna -- wg kalendarza księżycowego 21 marca. Każdego roku, w tym właśnie dniu, pasterze ze swoimi dziećmi przybywają z daleka, aby wziąć udział w obrzędach. Nasz reporter rozmawiał z 30 letnim Haosbajarem, który powiedział: "Moja rodzina od 39 pokoleń strzeże Mauzoleum Czyngis- chana. Mając 16 lat uczyłem się od ojca „Pieśni Pana" oraz poznawałem pogrzebowe obrzędy. Cztery razy w roku przewodniczę rytualnym ceremoniom. To moje główne zadanie. Zazwyczaj palę kadzidła i dolewam oliwy do kaganków. Każdy strażnik ma swoje oddzielne zadania, a nasza pozycja jest dziedziczna".

Kiedyś ludzie z plemienia Darhadem utrzymywali się z datków. O tym jak żyją obecnie mówi: "Ponad 50 osób opiekuje się Mauzoleum Czyngis-chana. Inni zajmują się hodowlą zwierząt, rolnictwem, a także handlem. Władze szanują nasze uczucia realigijne i przeznaczyły dużo pieniędzy, na odbudowę mauzoleum Czyngis-chana a także na powołanie instytutu badającego jego dokonania i wojskową myśl strategiczną. Kieruję biurem zarządzającym Mauzoleum i sam opublikowałem już wiele prac naukowych nt wodza Mongołów".

Po obu stronach drogi prowadzącej do Mauzoleum stoją ładne domy, w których mieszkają ludzie z plemienia Darhadem, opiekujący się tym obiektem. Prawie wszyscy mają samochody i wiodą dostatnie, ciekawe i mądre życie.