W głębi gór, w prowincji Yunnan istnieje miejsce, uznawane za zapomnianą stolicę soli i architektoniczny skarb z czasów dynastii Ming i Qing. Jest tu wiele atrakcyjnych miejsc i zabytków, przyciągających chińskich i zagranicznych turystów. Mowa o bardzo starym miasteczku Heijing. W dzisiejszym programie "Podróż po Chinach", odwiedzamy to miasteczko.
Heijing leży w powiecie Lufeng w prowincji Yunnan. Jest jednym z czterech znanych i starych miasteczek tejże prowincji. Malownicze krajobrazy, ciekawe tradycje ludowe oraz zachowany oryginalny układ miejski z czasów dynastii Ming i Qing - to wszystko przyciąga wielu gości.
Mieszkaniec powiatu Lufeng, He Donglin mówi: "Lufeng jest najważniejszym miastem na drodze ze stolicy prowincji Kunming do Dali, Lijiangu, Shangri-li i innych miejscowości turystycznych leżących w zachodniej części prowincji Yunnan. Znajduje się tu dużo pamiątek historycznych i kulturalnych, które liczą sobie wiele, wiele lat".
Przy drodze prowadzącej do tego starego miasta stoi kamienna brama zbudowana w końcu dynastii Qing. Jest ona pięknie rzeźbiona i ma oryginalny kształt. Prezentuje się bardzo dostojnie i okazale.
Świątynia Wielkiego Smoka zachwyca piekną architekturą z czasów dynastii Ming i jest architektonicznym arcydziełem. Był tu niegdyś teatr. Zobaczymy tu również rzeźby w drewnie oraz tablicę z napisami wykonanymi osobiście przez cesarza Yongzhenga. Świątynia Wielkiego Smoka znajduje się u podnóża gór Wanchun, na zachód od miasta Heijing. Powstała w czasie panowania dynastii Ming, a odbudowana została w okresie dynastii Qing.
Li Minghua pochodzi z Heijing. Jego misją jest popularyzowanie swego rodzinnego miasteczka, by nadać mu jak największy rozgłos. Jest naszym przewodnikiem. Najpierw pokazał nam najbardziej znany w miasteczku kompleks budynków z dynastii Qing, należących kiedyś do rodziny Wu. Cały kompleks jest zbudowany zgodnie z chińską tradycją, czyli kolejne pawilony wznoszą się ku górze. Składa się on z czterech dziedzińców i posiada ogółem 99 pokoi ze 108 drzwiami. Jego całkowita powierzchnia wynosi 10 tys. metrów kwadratowych. Li Minghua powiedział: "W okresie panowania cesarza Daoguanga z dynastii Qing, gospodarz rodziny Wu brał udział w egzaminach w pałacu cesarskim w Pekinie. Tam zobaczył, jak wygląda architektura środkowych Chin i na wzór tego co widział, zbudował ten oto kompleks budynków nawiązujący do typowo chińskich założeń architektonicznych".
W mieście wszędzie widać zabytki. Istniała tu także kopalnia soli, która powstała 2 tysiące lat temu. Według legendy, w regionie tym brakowało soli, co odbijało się na zdrowiu jego mieszkańców. Pewnego dnia, Azhao - piękna dziewczyna, spotkała czarną krowę. Poszła jej śladem. Zobaczyła w pewnej chwili, że zwierzę liże ziemię, z której wypływa słona woda. Czarna krowa, to po chińsku Heiniu, a studnia, to Jing. Stąd wzięła się nazwa - Studnia czarnej krowy - czyli heiniujing, która przekształciła się z czasem w Heijing - obecną nazwę miasta.
Ponad 2 tys. lat temu w Heijingu wydobywano sól. W okresie dynastii Ming i Qing podatki solne ściągane od miasteczka, stanowiły ponad połowę ogólnych podatków solnych, płaconych przez prowincję Yunnan. Miasto było tętniącym życiem centrum gospodarczym, i dziś nazywane jest tysiącletnią stolicą soli.
Z czasem, wydobycia soli zaprzestano. Jednak solne tradycje zachowały się tu do dziś dnia. Li Minghua powiedział, że w miasteczku Heijing produkcja i wydobycie soli były zajęciem dziedzicznym. Właściciele studni solnych byli bogaczami, a własność studni solnych przechodziła z ojca na syna i, z pokolenia na pokolenie. Robotnicy byli angażowani do niezwykle ciężkiej pracy fizycznej, która trwała przez 12 godzin na dobę. Uważana była jednak za intratne zajęcie, gdyż była dobrze wynagradzana. Li Minghua mówi: "Heijing słynęło z wydobycia i produkcji soli. Gospodarka solna stanowiła połowę PKB prowincji Yunnan. Na początku dynastii Yuan centralne władze wysyłały z Pekinu urzędników do Heijingu, aby zarządzali handlem solą. W okresie dynastii Qing, co roku, cesarscy wysłannicy przyjeżdżali tu, by mieć na wszystko baczenie. Heijing był małym miastem, ale znajdował się pod bezpośrednią jurysdykcją rządu centralnego. To miasto unikalne o bogatym i oryginalnym dziedzictwie kulturowym".
Dziś, stolica soli straciła swą dawną świetność. Nadal jednak zachowały się tu uliczki w stylu dynastii Tang i Song, duże domy z czasów dynastii Ming i Qing, inskrypcje, kamienne rzeźby i bramy, pagody, stare teatry, świątynie i studnie solne. Wszystko to przyciąga wielu turystów.
Oto, co mówi jedna z właścicielek miejscowego hotelu:
Reporter: Ile lat pani tu pracuje?
Właścicielka: 10 lat. Jestem ze wsi, ale lubię to miejsce.
Reporter: Co się pani tu podoba?
Właścicielka hotelu: To, że mogę zarabiać pieniądze przyjmując turystów.
Reporter: Czy jest pani zadowolona z takiego życia ?
Właścicielka hotelu: Tak.
W Heijingu mieszka wielu młodych ludzi, którzy znaleźli tutaj swoje miejsce do życia.