Trener podnoszenia ciężarów z regionalnego Centrum Sportów Olimpijskich CDPF Tang Chunrong wreszcie poczuł ulgę. Jego dwie zawodniczki–Xiao Cuijuan i Xu Yimei będą reprezentować Chiny na Igrzyskach Paraolimpijskich w Londynie. Przed wyjazdem trenowały one w Narodowym Centrum Treningowym w Tiancinie. Tang Chunrong mówi:
„Jest niemożliwe, aby każdy trener pojechał do Wielkiej Brytanii, a potrzebny jest kontakt z zawodnikami. Pomocą służy Internet".
Trener Tang Chunrong osobiście prowadził swoich zawodników w czasie Igrzysk Paraolimpijskich w 2004 r. w Atenach i w 2008 w Pekinie. Jego zawodniczka Xiao Cuijuan zdobyła, kolejno, medal brązowy i złoty.
Większość wychowanków Tang Chunronga to ludzie niepełnosprawi, poruszający się na wózkach. Na początku lat 80. Tang Chunrong był zawodowym sztangistą w mieście Fuzhou w prowincji Jiangxi, i awansował do narodowej reprezentacji. Jednak kontuzja nogi zakończyła jego karierę sportową. Od tamtego czasu związał się ze sportem niepełnosprawnych. Tang Chunrong mówi:
"Podczas treningu odniosłem ciężką kontuzję nogi i musiałem wycofać się z uprawiania podnoszenia ciężarów. Wróciłem do mojego rodzinnego miasta–Fuzhou w prowincji Jiangxi gdzie zostałem trenerem podnoszenia ciężarów. W 1999 polecono mi przyjść do Centrum Olimpijskiego CDPF w prowincji Jiangxi".W tamtym czasie nikt nie chciał trenować niepełnosprawnych, ponieważ sport ten był w pełni amatorski, a wynagrodzenie trenerów znacznie niższe, aniżeli szkoleniowców sportowców profesjonalnych. Niepełnosprawni trenowali w bardzo prymitywnych warunkach, nie było podręczników do ich szkolenia, i wszystko zależało wyłącznie od trenera. Starszy wiek niepełnosprawnych sportowców i słabsze wyniki, które osiągali też nie zachęcały do pracy z nimi. Tang Chunronga powiedział:
"Wówczas apelowałem do władz sportowych, że aby przyszły wyniki musi być prowadzone systematyczne szkolenie, i trzeba prowadzić nabór wśród osób młodszych. W prowincji Jiangxi byłem pierwszym trenerem, który sam nie uczestniczył ani w mistrzostwach świata, ani w igrzyskach olimpijskich. W roku 2000 zacząłem budować grupę zawodników. Wybrałem 10 najlepszych". Tang Chunrong jeździł rowerem po wsiach w poszukiwaniu silnych, niepełnosprawnych dzieci mogących uprawiać tę dyscyplinę sportu. Mówi:
„Na początku dzieci te nie rozumiały znaczenia sportu. Osoby niepełnosprawne mają często kompleks niższości. Mówiłem rodzicom tych dzieci, że rząd poniesie koszty ich zakwaterowania i wyżywienia i rodzina nie wyda własnych pieniędzy. To ich przekonało".
Tang Chunrong najbardziej zapamiętał swe pierwsze spotkanie z Xiao Cuijuan–późniejszą niepełnosprawną mistrzynią olimpijską w podnoszeniu ciężarów. Trener Tang mówi:
„Siedziała bezczynnie w domu. Chodziła do szkoły podstawowej. Nie ma jednej nogi, więc rodzice musieli odprowadzać ją do szkoły. Wtedy nie miała ani wózka, ani kul".
Starannie wybranych 10 uczniów zaczęło żmudne treningi. Aby nie dopuścić do kontuzji, trening siłowy ograniczono do dwóch godzin dziennie. Tang Chunrong mówi:
„Odległość między salą treningową a stołówką wynosiła około kilometra. Codziennie moi zawodnicy o kulach musieli pokonywać tę odległość w obydwie strony. Była to dla nich także dodatkowa forma treningu, zwłaszcza w deszczowe i śnieżne dni".
Na początku tworzenie drużyny było dość trudne. Brakowało pieniędzy i wsparcia. Trener Tang często sam musiał angażować swoje oszczędności. Tang Chunrong mówi:
„Moi zawodnicy i zawodniczki nie mieli pensji, ani żadnych dotacji. Zapewniano im tylko zakwaterowanie i wyżywienie. Dziewczyny nie miały nawet pieniędzy na podstawowe środki higieny osobistej. Od roku 2001 otrzymywałem 60 juanów miesięcznie na utrzymanie każdego z zawodników".
W 2003 roku Tang Chunrong poprowadził swój zespół podczas Ogólnokrajowych Igrzyska dla Niepełnosprawnych. Xiao Cuijuan mająca wtedy 18 lat podniosła 82,5 kilograma, co było bardzo dobrym wynikiem. W następnym roku na Igrzyskach Paraolimpijskich w Atenach zdobyła brązowy medal. Tang powiedział:
„Często osobiście muszę pomagać moim zawodniczkom w przemieszczaniu się na wózkach inwalidzkich, noszeniu ich rzeczy, a czasem wnoszę je na plecach do autobusu". Na Paraolimpijskich Igrzyskach w Pekinie w roku 2008 drużyna osiągnęła najlepsze wyniki. Xiao Cuijuan zdobyła złoty medal. Wspominając wzloty i upadki trener Tang mówi:
„Związek między trenerami a sportowcami niepełnosprawnymi jest bardziej bliski. Trenerzy muszą opiekować się swymi wychowankami, którzy dzięki dobrym wynikom nabierają większej pewności siebie".
Obecnie w Chinach sport niepełnosprawnych rozwija się, a państwo znacznie zwiększyło dotacje. Uregulowano zwłaszcza sprawę nagradzania niepełnosprawnych zawodników. Są oni tak samo traktowani, jak sportowcy w pełni sprawni, z czego trener Tang Chunrong jest bardzo zadowolony. Uważa, że rozwój sportu wśród ludzi niepełnosprawnych ma dalekosiężne znaczenie i postanowł poświęcić temu całe swe trenerskie życie.