Parę lat później przedstawiciele pobliskiej gminy zaprosili ich do sadzenia drzew w sąsiednich gminach. Mimo ciężkiej pracy i skromnego zarobku oni kontynuowali tę pracę.
Sadzili drzewa nie tylko w swoim powiecie Luliang, ale też w sąsiednim Shizong. Po wielu lat sadzenia podsumowali swe bogate doświadczenia w selekcji nasion, hodowaniu sadzonek i sadzeniu drzew.
Do lat 90. wykonali prace na powierzchni 136 tys. mu( 9 tys. hektarów) w 9 gminach w powiecie Luliang, które przeszły kontrolę i zostały w pełni zaakceptowane przez rządowy resort leśny.
89-letni pan Wang Jiayun jest liderem tej 8-osobowej grupy,
"Dlaczego sadzimy drzwa? Dla naszych młodszych pokoleń. Jeślibyśmy ich nie sadzili, to z gołych gór nie byłoby żadnych dochodów, a życie ludności byłoby ciężkie."
W ciągu 31 lat od 1980 do 2011 roku ośmiu starcom udało się zazielenić wielkie połacie gór, mimo doznanych cierpień, głodu i chorób.
Wang Xiaomiao dobrze pamięta, że w roku 1983 razem z kolegą Wang Deyingiem patrolował górę, a po trzech dniach bez jedzenia i picia, zasnął oparty o drzewo i nikt nie mógł go w żaden sposób obudzić. Przypominał sobie później: "kolega zawiozł mnie wozem konnym do szpitalu powiatowego, straciłem przytomność z głodu. Nie była to ciężka chroba, jednak musiałem sprzedać starego byka by zapłacić za leczenie."
Jeden z kolegów, Wang Changqu w kolejnych pięciu latach sadził drzewa na górze i ani razu nie wrócił do domu na święto wiosny. Wspomniał, że w owym czasie nie miał pieniędzy na święto, więc wolał zostać na górze i sadzić drzewa.
84-letni Wang Yunfang cierpi obecnie na ciężką chrobę, nie może wyprostować plecy, chodzi tylko o lasce.
Ośmiu starców nie chce jednak wspominać o swoich ciężkich przeżyciach, a patrząc na lasy w górach Wang Xiaomiao mówi z etuzjazmem:
Wang Xiaomiao: "Drzewa sadzone na górach chronią przed erozją i zapobiegają zanieczszczeniu powietrza dlatego rzez wiele lat nie było u nas opadów gradu. Kiedy góry były gołe grad padał często, niszcząc uprawy jęczmienia, tytoniu, i innych sadzonek. Obecnie wszystki góry są pokryte drzewami."
W związku z tym, że ośmiu starców żyje do dziś w warunkach bardzo skromnych, władze powiatu Luliang zobowiązały 12 prowincjonalnych jednostek do udzielenia im pomocy, a szpital powiatowy oferuje im bezpłatne leczenie. Władze loklane obiecały rozwiązywać ich trudności, a koszt ich leczenia pokryją władze lokalne.