Dziedziczenie i innowacja w toku rozwoju opery pekińskiej

W roku 55-tym cesarza Qianlong dynastii Qing, czy w roku 1790 naszej ery, cztery trupy oper Anhui weszły do Pekinu, od tamtego czasu opera pekińska istnieje już ponad 200 lat. W ciągu tych przeszło 200 lat opera pekińska rozwija się szybko, utworzyła swój własny styl, stopniowo dojrzała się, w XX wieku osiągnęła swój szczyt, i stała się kwintesencją sztuki chińskiej. A teraz, tak, jak inne chińska sztuka tradycyjna, opera pekińska stoi przed wyzwaniem zaniedbania i zapomnienia przez erę szybkiego rozwoju, potrzebuje więcej troski i wsparcia. W dzisiejszym programie „Kultura Chińska" razem przywiązujemy uwagę do problemu dot. dziedziczenia i innowacji w toku rozwoju opery pekińskiej.

Na forum dziedzictwa i rozwoju sztuki oper chińskich w roku 2011 wiceprzewodniczący Ogólnokrajowego Komitetu Ludowej Konsul- tatywnej Rady Politycznej, przewodniczący Chińskiej Federacji Literatów i Artystów Sun Jiazheng tak opisał trudności napotykane przez chińskie opery tradycyjne. On mówi:

"Obecnie chińskie opery stoją w obliczu ogromnego wyzwania w toku rozwoju. W miarę pogłębiania reformy i jeszcze szerszego otwarcia drzwi kraju na świat zagraniczna kultura przypuszcza silny szturm na tradycyjną kulturę. Ponosimy odpowiedzialność i jesteśmy obowiązani do pełnej obrony dziedzictwa kulturowego i tradycyjnych oper, to nie tylko jest stosować się do kulturowej ojczyzny narodu chińskiego, i jest to również promocja ducha narodowego, musimy mocno chwycić okazję do dziedziczenia i rozwoju sztuki oper chińskich."

Opera pekińska jest skarbem narodu chińskiego, chińskie muzyka, literatura, historia oraz tradycyjna estetyka są odzwierciedlone w operze pekińskiej, dziś, kiedy rozpowszechnia się szeroko kultura popularna, powinniśmy jak odziedziczyć i rozwijać operę pekińską, aby ta starożytna sztuka odtworzyła dawną świetność.

Pan Mei Lanfang tak mówił:"Krótko mówiąc, że wszystko musi być zmieniona, zmiana to postęp." Opera pekińska nie może być zachowana w muzeum, jej odziedziczenie jest oparte na występach aktorów z pokolenia na pokolenie. Dzięki zastrzyku świeżej krwi opera pekińska wykazuje wigor młodości. W celu przetrwania i rozwoju opera pekińska musi być zmieniona, a jak zmienić

W ciągu ostatnich lat odpowiednie organy rządowe i profesjo- naliści teatralnej społeczności wykonali wiele innowacyjności i prób dla rozwoju opery pekińskiej, zwłaszcza w zakresie dramatyczności i mody opery pekińskiej, i nawet wykonawcsy opery pekińskiej weszli do klas szkół podstawowych i średnich. Dzięki tym wysiłkom, szersza publiczność jest do zrozumienia opery pekińskiej, pojawiają się młodsi miłośnicy opery pekińskiej. Szef wydziału opery pekińskiej przy Chińskiej Akademii Operowej Zhang Yao mówi:

"My poprzez niektóre platformy i kanały zapoznamy młodszych ludzi oraz uczniów i studentów z operą pekińską i innymi lokalnymi operami. Wychowanie w klasie opery pekińskiej nie ma na celu kultywowanie fanów, lecz powiedzie im wiedzę o operze pekińskiej. Wielokrotnie dajemy młodszym pracownikom umysłowym i studentom wyjaśniać operę pekińską, i cieszymy się ich powitaniem. Spektakle opery Kunqu „Pawilon piwonia" w Uniwersytecie Pekińskim przyciągały wielu młodych studentów. Teraz pojawia się coraz więcej młodszych fanów opery pekińskiej i opery Kunqu. Fakty potwierdziły, że młodzi ludzie nie odrzucają tradycyjnej kultury, powinniśmy prowadzić ich do cieszenia się kwintesencją starożytnej kultury chińskiej."

Pod przewodnictwem słynnego pisarza tajwańskiego Bai Xianyong i udziałem artystów z kontynentalnych Chin, Tajwanu i Hongkong przeprowadzono śmiałą transformację opery Kunqu „Pawilon piwonia" w dziedzinach scenariusza, muzyki, śpiewu, kostiumu, i scenografii. Bai Xianyong i jego koledze łącząc zachodnią operę z operą orientalną, dodawali do śpiewu Pawilon piwonia dużo muzyki między aktami i muzyki tanecznej, i tym dobrze wygenerowali atmosferę na scenie.

W kwietniu 2004 roku transformacyjna opera Kunqu Pawilon piwonia rozpoczęła światowe tournee, co spowodowało niesamowitą odpowiedź i powszechne uwielbienie. W pewnym artykule przeglądowym tak stwierdzono, że dzięki transformacji Pawilon piwonia przeciętny wiek widów opery Kunqu spadł o 30 lat, co przełamało zwyczaje młodych ludzi, którzy są trudni do zaakceptowania tradycyjnego teatru, i poprawiło uczucia estetyczne i artystyczny smak młodych ludzi.

W Chinach ciągle istnieje kontrowersja w sprawie reformy teatru tradycyjnego. Eksperci krytykowali modę opery pekińskiej twierdząc, że jest to kicz, i podkreślili, że innowacje opery pekińskiej powinny być ograniczające, opera pekińska ma swoje własne wymaganie artystyczne. W toku reformy i innowacji należy wzmocnić świadomość o zachowaniu tradycji, jest to zgoda zdań znanych artystów opery pekińskiej i ekspertów. Czy można dodać do opery pekińskiej współczesne elementy? W tej kwestii nasz reporter przeprowadzili wywiady prasowe ze znanymi artystami operowymi Li Weikang i Ye Shaolan. Pani Li mówi:

"Opera pekińska to impresja, wirtualna sztuka. Na scenie nic nie ma, a poprzez występy aktorów publiczność wie, że on jest na górze, albo ona jest na pokładzie, na scenie są niezliczeni żołnierze, itd. Teraz, starożytna sztuka zagraniczna, taka jak Kabuki, ale także stosuje coś nowoczesnego, aby zaspokoić widzów. Temu nie jestem przeciwna, ale obstaję przy swoim stanowisku tego, że impresja i wirtualność, to cech charakterystyczny opery pekińskiej, nigdy nie może być odrzucone, nigdy."

Znany artysta operowy Ye Shaolan mówi:

"Opera pekińska nie odrzuca elemenstów innych sztuk, ale musi to być jego własna. Trzeba zastosować techniki artystyczne opery pekińskiej, odpowiadać prawu tworzenia opery pekińskiej. Innowacje muszą być zgodne z potrzebami rozwoju opery pekińskiej."

Dziedzictwo i rozwój opery pekińskiej to naprawdę dylemat, a również odwieczny temat. W rzeczywistości, problemy stojące w obliczu opery pekińskiej odzwierciedlają zbiorowy lęk starożytnych sztuk klasycznych. Jedynie w wypadku zarówno odziedziczenia tradycji jak i rozwoju razem z czasami możliwe będzie wieczne utrzymanie artystycznej witalności i uroku opery pekińskiej.